skip to main |
skip to sidebar
Oudejaarsdag, en wat voor een. Eerst maar eens het slechte nieuws, want dat overheerst ons nu toch wel. Omdat deze blog door veel mensen gelezen word, ga ik niet in details treden. Op dit moment is een dierbaar familielid heel ernstig ziek, zo ernstig, dat het voor een buitenstaander niet te bevatten is. Dat drukt dus een grote stempel op deze dagen voor ons. Verder proberen we van deze dagen nog te maken wat er voor ons van te 
maken is. Vanmorgen ben ik begonnen met oliebollen bakken en ons straatje er helemaal van te voorzien. Dat is inmiddels door de jaren hier zo gegroeid. De Engelsen kennen dit gebruik niet, weten ook niet hoe je zoiets maakt, maar zijn er wel dol op. Ook Herman (onze b
uurman) hier is volop in de weer met oliebollen en appelbeignets. Een gedeelte voor zijn kennisen hier op de camping, en een gedeelte voor het Spaanse personeel hier. Ook dat doet hij zo al jaren. Dat betekent dat de camping nu in de ban van de Nederlanders is met hun traditie. Het word in ieder geval erg gewaardeerd, en dat laten ze dan ook van alle kanten merken. Vanavond en morgen houden we het rustig. Gewoon met z'n tweetjes "thuis" bij de buis, en morgen ook. Voor alle lezers wensen we jullie een heel gezellig uiteinde en een heel gelukkig, 
maar zeker een gezond 2009 toe. En zo zag het er vanavond in Palomares op het strand eruit. Op de camping mag geen vuurwerk worden gebruikt, dat is veel te gevaarlijk met al die luifels en voortenten. Zijn we gelijk ook van de herrie voor onze huisdieren af. Dat is dus wel lekker meegenomen. De foto die u hier ziet is van vorig jaar, het moet nu ik dit schrijf nog avond worden. Ook zie je na het vergroten een andere
resolutie dan de andere foto's, daar ik nu een andere camera gebruik. De laatste foto hier links is gemaakt op een bijeenkomst bij onze buurman die graag met zijn beste campingvrienden nog even een oudejaarsborrel wou drinken. Oké, daar hebben we dan ook weer aan meegedaan. Het was best gezellig, maar je gedachten heb je er niet helemaal bij, helaas. We zijn dan ook als eerste weer naar "huis" gegaan, al was onze Marrón op dit moment een voorbeeldhond die alleen maar complimentjes kreeg vanwege zijn goede gedrag. Daar werd hij dan ook regelmatig voor beloond.
Oudejaarsdag, en wat voor een. Eerst maar eens het slechte nieuws, want dat overheerst ons nu toch wel. Omdat deze blog door veel mensen gelezen word, ga ik niet in details treden. Op dit moment is een dierbaar familielid heel ernstig ziek, zo ernstig, dat het voor een buitenstaander niet te bevatten is. Dat drukt dus een grote stempel op deze dagen voor ons. Verder proberen we van deze dagen nog te maken wat er voor ons van te 
maken is. Vanmorgen ben ik begonnen met oliebollen bakken en ons straatje er helemaal van te voorzien. Dat is inmiddels door de jaren hier zo gegroeid. De Engelsen kennen dit gebruik niet, weten ook niet hoe je zoiets maakt, maar zijn er wel dol op. Ook Herman (onze b
uurman) hier is volop in de weer met oliebollen en appelbeignets. Een gedeelte voor zijn kennisen hier op de camping, en een gedeelte voor het Spaanse personeel hier. Ook dat doet hij zo al jaren. Dat betekent dat de camping nu in de ban van de Nederlanders is met hun traditie. Het word in ieder geval erg gewaardeerd, en dat laten ze dan ook van alle kanten merken. Vanavond en morgen houden we het rustig. Gewoon met z'n tweetjes "thuis" bij de buis, en morgen ook. Voor alle lezers wensen we jullie een heel gezellig uiteinde en een heel gelukkig, 
maar zeker een gezond 2009 toe. En zo zag het er vanavond in Palomares op het strand eruit. Op de camping mag geen vuurwerk worden gebruikt, dat is veel te gevaarlijk met al die luifels en voortenten. Zijn we gelijk ook van de herrie voor onze huisdieren af. Dat is dus wel lekker meegenomen. De foto die u hier ziet is van vorig jaar, het moet nu ik dit schrijf nog avond worden. Ook zie je na het vergroten een andere
resolutie dan de andere foto's, daar ik nu een andere camera gebruik. De laatste foto hier links is gemaakt op een bijeenkomst bij onze buurman die graag met zijn beste campingvrienden nog even een oudejaarsborrel wou drinken. Oké, daar hebben we dan ook weer aan meegedaan. Het was best gezellig, maar je gedachten heb je er niet helemaal bij, helaas. We zijn dan ook als eerste weer naar "huis" gegaan, al was onze Marrón op dit moment een voorbeeldhond die alleen maar complimentjes kreeg vanwege zijn goede gedrag. Daar werd hij dan ook regelmatig voor beloond.
