Vandaag heeft onze Marrón zijn eerste fietstocht gemaakt in de speciaal voor hem aangeschafte fietskar. Helaas zijn er geen foto's van het rijden gemaakt want dat kon gewoon niet. Hij heeft gepiept en tegengestrubbeld zo hard hij maar kon. Zelfs een keer ondanks alle riempjes eruit gekomen. Maar uiteindelijk zijn we op de plaats van bestemming aangekomen. Wat was hij blij dat hij er uit mocht. Eerst heel veel drinken en toen uitrusten. Hij was vermoeider van het stressen in die kar als wanneer we hem hadden laten meelopen denk ik. Toen de terugreis. Met een beetje harde hand Marrón weer in de kar, en wat verbaasde ons? hoe sneller we reden hoe rustiger hij werd. De terugreis was dus een heel stuk aangenamer rijden zowel voor de hond als voor ons. Dat hebben we ook weer geleerd. Nu moet hij om te wennen natuurlijk heel regelmatig in die kar overal naar toe, anders zijn we nog niets opgeschoten. Maar ik zie er goede hoop in dat het hem binnenkort erg gaat bevallen en ernaar uitkijkt als de kar weer aan de fiets word gezet. We wachten af.
