skip to main |
skip to sidebar
Vandaag naar het ziekenhuis geweest. Voor de zoveelste keer. Ditmaal bij de orthopeed. Deze heeft foto's laten maken van mijn heupen. Daar laat hij al jaren spuiten inzetten om de pijn te verzachten. Nu ineens hoeft dat niet meer, want nu zou de pijn (die ikzelf in mijn heupen (lies) voel)) plotseling vanuit de rug komen, en dat is zijn afdeling niet. Daar sta je dan met je goed fatsoen. Wat nu? Zullen we maar weer naar de huisarts gaan en vragen naar wie hij me kan doorverwijzen. ook zijn we vandaag bij een jongedame geweest die we in de wachtkamer van het ziekenhuis hadden leren kennen. Tijdens een spontaan ontstaan gesprek kwamen we er achter dat ook zij een e-reader had. Daar hebben we vandaag ongeveer 7000 boeken naar toe gebracht. Die was helemaal gelukkig. Na daar afscheid te hebben genomen kwamen we er achter dat precies achter haar een kleinzoon van Rieny woont namelijk Vincent. Daar zijn we toen toch ook maar even langs gegaan. Kon Rieny weer eens genieten van haar achterkleinkind Sander. Jullie merken het wel, het is alsmaar ziekenhuis en bezoeken afleggen.
Gisteren zijn we naar Enkhuizen en Delfzijl geweest. In Enkhuizen zijn we zo'n 125 olielampjes op wezen halen. Die waren ons in Spanje tijdens de overwintering al beloofd. Alle lampjes zien er uit als nieuw. Ze waren afkomstig van de oudtante van een meisje dat mijn olielampen-site op het internet had gevonden. Zij had naar aanleiding daarvan mij gemaild of ik er interesse in had daar haar (oud)tante naar een verpleeghuis was gegaan. En mijn antwoord was natuurlijk ja. Na Enkhuizer koffie met Enkhuizer Appeltaart te hebben genuttigd zijn we doorgereden via de afsluitdijk naar Delfzijl. Daar woont een van de vele zusjes van Rieny. We wisten dat die eigenlijk midden in een verhuizing zaten en hebben daarom de tocht ondernomen met de camper. Lekker slapen in je eigen bedje, want je bent zo gewent aan dat ding, dat je je er gewoon in thuis voelt. Daar hebben we hun nieuwe appartement bekeken. Je komt het parkeerterrein op met je wagen en rijdt naar een grote gele deur. Je draait je raampje open en houd een plaatje met ingebouwde chip voor een paaltje en de deur gaat open. Je rijdt naar binnen en je staat met auto en al in een lift. Die brengt je naar je appartement toe. Foto's: linksboven de camper langs een grachtje in het Centrum van Enkhuizen. Rechtsboven, het uitzicht van Annie en Hein vanuit hun nieuwe appartement.
Vandaag naar het ziekenhuis geweest. Voor de zoveelste keer. Ditmaal bij de orthopeed. Deze heeft foto's laten maken van mijn heupen. Daar laat hij al jaren spuiten inzetten om de pijn te verzachten. Nu ineens hoeft dat niet meer, want nu zou de pijn (die ikzelf in mijn heupen (lies) voel)) plotseling vanuit de rug komen, en dat is zijn afdeling niet. Daar sta je dan met je goed fatsoen. Wat nu? Zullen we maar weer naar de huisarts gaan en vragen naar wie hij me kan doorverwijzen. ook zijn we vandaag bij een jongedame geweest die we in de wachtkamer van het ziekenhuis hadden leren kennen. Tijdens een spontaan ontstaan gesprek kwamen we er achter dat ook zij een e-reader had. Daar hebben we vandaag ongeveer 7000 boeken naar toe gebracht. Die was helemaal gelukkig. Na daar afscheid te hebben genomen kwamen we er achter dat precies achter haar een kleinzoon van Rieny woont namelijk Vincent. Daar zijn we toen toch ook maar even langs gegaan. Kon Rieny weer eens genieten van haar achterkleinkind Sander. Jullie merken het wel, het is alsmaar ziekenhuis en bezoeken afleggen.
