Het was gisteren zo'n mooi weer dat we zijn gaan wandelen (ik scooten) in de bossen achter ons huis. Theresa heeft ons gezelschap gehouden. Eerst door de landerijen, en daarna door de bossen naar de hut van Mie pils. Dit is een donkerbruin café midden in de bossen. Je kon er echt over de koppen lopen. Die moeten ook gedacht hebben nu of nooit meer met zo'n mooi weer de deuren ver en wijd open. Theresa was er wel bij hoor, maar had het ff druk met mensen die ze zich van de middelbare school herrinderde. Heel toevallig zaten die daar ook op het terras. Helaas kon ik niet wachten tot ze uitgebuurd waren, dit vanwege de pijn in mijn rug.
