Dat is lang geleden hé. En dan die stomme kopregel hierboven, gewoon ff verder lezen en alles wordt duidelijk. Vorig jaar om deze tijd kreeg ik een inzinking. Ik had nergens geen zin meer in, en al helemaal niet om iets op mijn blog te zetten. Nu beginnen de mensen op te camping me allemaal een beetje op te stoken zo van "kom op Harrie, schrijf nog eens iets" en daar gaan we dan.
Nu weten jullie dus waarom ik toch maar weer begonnen ben. Al gaat het heel erg moeilijk, ik ga wel zien hoelang ik het weer volhoudt. De bedoeling is natuurlijk weer om het lang vol te houden, maar het is echt vreselijk moeilijk met mijn handicaps.
Nu dus maar afwachten tot het volgende bericht verschijnt. Van de camping heb ik in voorgaande jaren al zoveel geschreven, daar is niets nieuws over te vertellen of te fotograferen. Dus ik moet inspiratie buiten de camping op gaan doen. En dat is weer moeilijk omdat we geen auto meer bij ons hebben. Allemaal afwachten maar en veel groeten van Harrie.
