Vandaag heb ik voor jullie "goed en slecht" nieuws. Eerst maar het slechte. Bij de hartkatheterisatie is vast komen te staan dat er twee aders vlak bij het hart erg dicht zitten. Maar....er mag niet gedotterd worden. Dan is een opdracht van de ziekenfondsen. Die zijn met elkaar overeengekomen wanneer er wel, en wanneer er niet gedotterd mag worden. En dat ligt aan hoever de ader is dichtgeslibt. Ik kom helaas 1mm. te kort. De cardioloog zegt "een jaar wachten en dan ben je zeker aan de beurt" Maar nu mag ik nog niet ingrijpen volgens de nu geldende normen. Mijn vrouw een beetje boos zegt "Moet mijn man eerst weer een infarct krijgen alvorens er word ingegrepen?". Nou zegt de arts zo mag ik het niet uitleggen, maar het komt er wel op neer. We krijgen nog een nabespreking, maar veel heil zie ik daar niet in. Ik denk dat ik gewoon naar Spanje ga overwinteren, daar pijn op de borst ga krijgen, de concurrentie onder de ambulances is moordend, dus je bent zo opgehaald. Eenmaal daar word er een foto gemaakt, en direct daarop gedotterd. Dat hebben we al zo dikwijls meegemaakt, die maken daar geen probleem van. En zeker al niet als je buitenlander bent. Men krijgt daar dan betaald naar Nederlandse maatstaven en die liggen heel ver boven de Spaanse. We zullen wel zien, dat was het slechte nieuws.
Nu het goede Nieuws.Sinds vandaag zijn Rieny en ik Overgrootouders geworden van een prachtige jongen genaamd Sander. Ja, die kleinkinderen beschouwen mij helemaal als hun opa dus hoor ik er ook helemaal bij. Vincent en Mieke zijn de gelukkige ouders, en Carin en Leo de gelukkige Oma en Opa. Zo gauw ik een foto te pakken kan krijgen van de nieuwe boorling word die hierbij geplaatst, dat snappen jullie wel. En zoals je ziet heb ik de eerste foto al binnen. Op deze foto zien jullie Oma en kleinkind oftewel Carin en Sander. Op de foto rechts zie je overgrootmoeder met Sander, dat zijn eventjes 4 generaties.