Ocharm, helemaal vergeten te vermelden dat vanaf 10 September tot 13 September Annie en Hein hier waren. Dus sowieso geen foto's bij dit artikel. De eerste de beste dag dat ze hier waren zijn we met hun 's avonds naar Lucy en Willem gegaan omdat Willem jarig was. Voor diegene die dit mogen lezen en niet weten wie Lucy en Willem zijn. Lucy is een zusje van Rieny die in Eindhoven woont, en Willem ( u raadt het al) is haar man. Dat was een gezellige avond geworden. De volgende dag heeft onze TV het een beetje begeven, en je weet hoe dat hier gaat, dat ding moet gerepareerd worden. Er waren instellingen veranderd en niemand wist meer hoe de oude goed werkende instellingen gestaan hadden. ook de handleiding bood geen echte uitkomst. Uiteindelijk de Harendse Smit gebeld waar we hem ook gekocht hadden. Daar kregen we te horen van een medewerker dat het erg druk was, maar dat hij 's avonds in zijn eigen tijd voor hetzelfde tarief als wat de baas zou rekenen wel even langs zou willen komen. Hij begon al met te vermelden dat de voorrijkosten € 22.50 zouden zijn. Die man hebben we dus maar afgezegd. Later opnieuw gebeld naar de winkel en niet naar de technische dienst. Daar kreeg ik te horen "oh, die fout kennen we" als u even langs kunt komen repareren we dat waar u bij bent. Zo gezegd, zo gedaan. En ja hoor, binnen 5 minuten hadden ze mijn TV weer in de originele instellingen staan. Er werden geen kosten berekend maar ons wel nog veel plezier met de TV toegewenst. Dat is de service van de Harense Smid. Volgende dag zijn we een trappistje gaan drinken na een mooie boswandeling bij de hut van Mie Pils. Hein was niet erg gecharmeerd van trappistenbier, hij had zich dat heel anders voorgesteld. Maar eenmaal weer thuis deed een flesje Bavaria weer wonderen. Zondagmorgen na het uitgebreide ontbijt zijn ze weer op hun gemak naar Delfzijl vertrokken. Enkele uurtjes later kregen we al een telefoontje dat de reis prima verlopen was en nog een laatste bedankje voor de gezellige dagen.
Vanmorgen is Rieny thuisgekomen van haar allerlaatse nachtdienst. Toen ze eenmaal besloten had om dit jaar met werken te stoppen is ze echt begonnen met aftellen. En hoe dichter deze datum van vandaag naderde hoe meer zin ze er in kreeg. En, nu is het dan eindelijk zover. Voor ons beiden breekt er nu een nieuwe manier van leven aan. Voortaan altijd 's nachts samen, samen overal naartoe etc. etc. Iets waar we al lang van gedroomd hadden en dat nu werkelijkheid is geworden. Toevallig of niet, maar juist vandaag werden de twee nieuwe fietsen die we besteld hadden ook geleverd. En 
wat zijn ze mooi, en wat rijden ze super. Deze dag kan niet meer kapot. Vanmorgen al met buren en vrienden een mini-feestje gehad, want 
iedereen wil Rieny feliciteren met het feit dat ze niet meer hoeft te werken. Echt hartstikke leuk hoe iedereen dat onthouden heeft en er op reageert. En nu maar wachten of het voor we naar Spanje gaan nog een paar dagen mooi weer wordt, want éénmaal willen we voor de vakantie toch wel een flinke dagtocht gaan maken. Uiteraard gaat Marrón dan met zijn eigen fietskar met ons mee. Dat zal voor hem ook voortaan een feest zijn, iedere nacht Rieny thuis. Voorheen ging hij als Rieny moest werken al ieder uur naar beneden om te kijken of ze al thuis is, en dat is voor hem nu ook afgelopen.
