En de weergoden waren met ons.

Gisteren vertelde ik al dat we vandaag zouden gaan toeren, en dat hebben we ook gedaan. Het weer was een beetje heiig, maar lekker warm. Het idiote aan zo'n weer is het maken van scherpe foto's. Dat wil maar niet lukken. We zijn eerst langs de zee richting Villaricos gereden, en daarna verder naar de afslag Aguilas. Vandaar via allerlei binnenwegen weer terug naar Palomares. Eerst nog even langs de oude mijnen, waarvan ik me meen te herinneren dat Herman me dat ooit verteld had. Wat is de natuur rondom de camping toch verschrikkelijk mooi. Prachtige bergen, vergezichten over de zee, allerlei boeren gehuchtjes, veel landbouw met vooral sla teelt (ijsberg). En overal kom je vijgebomen tegen. Als je tijd genoeg hebt kom je nog ogen tekort om alles in je op te nemen. De mensen op de dorpjes zijn uiterst vriendelijk en trots als je vraagt of je een foto van hun huisje mag maken. Die huisjes mogen er dan ook wel zijn. Ze zijn heel klein, maar verschrikkelijk keurig onderhouden. Men is hier gek op bloemen, vooral op Bouganvilla die te pas en te onpas overal bloeit. Vooral langs een haag en muur doet deze plant wonderen. En, de hele winter volop in bloei, dat is nog het allermooiste ervan. Wat zou ik daar graag willen wonen. Maar daar hebben we het al eerder over gehad en zullen er maar niet voor de zoveelste keer weer over beginnen. We hebben gewoon een fijne dag gehad. Zelfs onze Marrón vindt zo'n uitstapje geweldig daar hij allemaal nieuwe luchtjes kan opsnuiven. Natuurlijk zijn er veel meer foto's dan deze die u nu ziet genomen, maar die komen allemaal op een andere site terecht. Wat betreft de foto rechts met dat witte dorpje, natuurlijk ben ik de naam er alweer van vergeten. Ik hoop er nog eens terug te komen en hem dan te onthouden. Deze dag is in ieder geval voor herhaling vatbaar. Nu gaan we een lekkere cerveza drinken.

En toen zaten we zonder geld

Vandaag voor de eerste keer weer eens in Spanje geld uit de muur gehaald. Dat moet zo nu en dan ook gebeuren daar je hier niet altijd met een pasje kunt betalen. Zeker niet als het om kleine bedragen gaat, dat word niet gepikt terwijl het bij ons in Nederland steeds meer een gewoonte word "Klein bedrag, Pinnen mag". Maar niet getreurd, zo gaat het ook wel. Ook nog eventjes naar de Ferreteria geweest, maar daar was ook niet veel nieuws te halen. Het was dat ik met een medebewoner (Luc) er naar toe moest, anders was ik er niet geweest. Luc en Jetty zijn van plan om wat langer te blijven en nu wilde Luc ook zo'n namaak plastic grasmat voor zijn camper hebben liggen. Vandaar even naar de Ferreteria geweest. Als alle plannen doorgaan zoals bedoeld, dan gaan we morgen een lange bergrit maken. We hebben al een route uitgestippeld, en nu maar hopen dat de weergoden ons gunstig gezind zijn. Wij hebben er in ieder geval veel zin in. En voor de zoveelste maal vermeld ik maar weer eens dat wanneer je op een foto klikt deze schermgroot word uitvergroot. Ik moet dit regelmatig herhalen daar er veel nieuwe lezers bijkomen die niet het hele blog lezen. Vandaar dat ik het van tijd tot tijd even weer aanhaal.

Pech aan de automatische schotel

Al in Aalst voor we wegreden wisten we dat onze automaat om de schotel aan te sturen het niet meer deed. Nu had ik op Marktplaats een besturingkastje gevonden van exact hetzelfde type als wat ik gebruik voor de aansturing. Dus even een mail gestuurd naar de eigenaar, en overeengekomen dat hij na betaling het kastje zou opsturen naar ons hier op de camping. Zo gezegd zo gedaan. Na lang wachten is het kastje dan eindelijk aangekomen, maar ik mocht het niet in ontvangst nemen daar de afzender wel het campingadres had vermeld, maar niet de naam van degene waar het voor bedoeld was. Twee dagen later op het postkantoor hebben we het uiteindelijk toch meegekregen. Hoi hoi, nee hoor, het kastje werkt precies hetzelfde als het oude, en geeft dezelfde errors. Wat nu? Ik weet het ook niet meer. Er moet ergens een instelling verkeerd zijn gaan staan, maar welke. Ik heb wel een boek met gebruiksaanwijzing hoe te handelen, maar dat wil hij (en ook die andere) niet. Ik hoop dat er straks in Nederland iemand met een oplossing komt. Op de foto zien jullie Rieny heel blij met het pakje uit het postkantoor komen. Maar de blijdschap heeft helaas kort geduurd. Nu gaan we maar op zoek naar een nieuwe instalatie die ons niet meer in de steek laat. Als er suggesties zijn? Laat het ons dan even weten.

Jetty en Rieny hebben de Nintendo ondekt

Zoals de aanhef al zegt hebben Jetty en Rieny de Nintendo ontdekt. Ze proberen nu om via het spel weekendmiljonairs ook (virtueel) miljonair te worden, maar dat lukt ze echt niet. Jetty wil nu ook zo'n ding want ze vindt het vreselijk interesant en mooi compact om op reis bij je te hebben. Wij zijn in het gelukkige bezit van 5 DVD's met spelletjes die we ooit van Herman hebben gekregen, en nog een heleboel spelletjes die Karel er ooit voor ons heeft opgezet. Hij heeft het apparaat destijds ook voor ons aangeschaft en geïnstalleerd zodanig dat je met illegale software kunt werken. Op deze manier heb je de aanschaf van zo'n apparaatje er natuurlijk al heel snel uit. Zeker als je weet dat één spelletje gemiddeld toch zo'n € 30.- kost.

Vandaag is DÉ dag voor Marrón

Vandaag zijn Ingetraud en Horst aangekomen. Ingetraud is al jaren de lievelingsvriendin van Marrón. Als hij haar ziet is hij door het dolle heen. Hij weet van vreugde niet hoe hij zich moet gedragen. Gaat op de grond liggen met vier poten in de lucht en maar knorren, laat zich aan alle kanten knuffelen, en weet maar niet van ophouden. Zal dat dier het de komende tijd goed krijgen. Ingetraud heeft meteen na aankomst een frisse duik in het zwembad gemaakt. Je kunt er maar zin in hebben, het water is amper 20 graden.

Mercadona, en op de koffie bij Corrie en Fred

Vandaag zijn we naar Vera Playa gegaan om bij de Mercadona (een grote supermarktketen) boodschappen te doen. Wij vinden dit een plezierige schone en ruime supermarkt die een goed en uitgebreid assortiment aanbied. Tevens kun je daar (bijna ) altijd je auto in de schaduw parkeren wat onze Marrón erg fijn vind. Vanmiddag werden we gevraagd op de koffie bij Corrie en Fred. Deze twee mensen hebben huis en haard in de steek gelaten om enkele jaren met hun camper te gaan trekken. Daar zijn campers ook eigenlijk voor bedoeld, kijk maar eens naar die willen eronder, die zijn niet gemaakt om stil te staan. Soms steken ze ergens een zee over en komen dan na een tijdje weer terug. Ik denk dat ze zo ongeveer heel Europa al gehad hebben incl. Marokko. Het bevalt die twee in ieder geval uitstekend. Nu staan ze toevallig op een camping, maar meestal proberen ze ergens vrij te camperen wat op heel veel plaatsen nog gewoon kan en mag. Ergens ben ik wel een beetje jaloers, want wat zou ik dat ook graag willen, maar Rieny wil na een half jaar wel weer naar huis. Dan doen we dat maar hé.

FF met de buurbrouw naar Turre

Vanmorgen ben ik eventjes met de buurvrouw naar Turre diverse winkeltjes en bazaars afgeweest. Rieny had me een lijstje meegegeven en ook de andere buurvrouw. O.a. moest ik een fles Hollandse genever meebrengen, en dat is nog gelukt ook. Ondertussen zijn we in een klein Spaans cafeetje koffie gaan drinken en hebben veel plezier gehad. Marianne noemt zo'n cafeetje een sociaal cafe omdat er eigenlijk alleen de plaatselijke bevolking komt en de prijzen erg laag zijn. Bijna alles kost maar één Euro. En toch kunnen ze er van bestaan. Speciaal voor Jan: zie hoe goed de chineese roos het dit jaar weer doet? en dat in amper een goeie week na aanschaf. Ook de andere plantjes doen het uitstekend. Leuk he om midden in de winter van dit soort planten te kunnen genieten. Dit jaar ga ik wel proberen om de chineese roos mee naar Holland te nemen als onze tijd er hier opzit. Afwachten maar.

Vandaag zelf gerookte forel bij Jetty en Luc.

Vandaag hadden we een uitnodiging gekregen om bij Jetty en Luc zelfgerookte forel te komen eten. Tjonge tjonge, wat was dat lekker. Eerst een heerlijke soep vooraf, dan de forel, en dan nog een overheerlijke salade toe. En als klap op de vuurpijl nog een heerlijke ijskoffie na. Dat was een verassing. Je snapt wel dat wij nu ook zo'n eenvoudig apparaatje willen gaan aanschaffen om vis in te roken. Ik wist niet dat het zo eenvoudig in zijn werk ging. Weer wat geleerd, en geproefd. Dit is een echte aanrader voor iedereen die van verse vis houd. Alleen de geur al, daar word je gewoon verliefd op. De foto's die hierbij geplaatst zijn spreken voor zich.

En nu zijn Luc en Jetty er bij gekomen

Nu begint het langzaam maar zeker wat voller te worden. Zojuist zijn Jetty en Luc ook al aangekomen. Deze twee komen ook al jaren naar hetzelfde stekkie en daar kunnen we het hartstikke goed mee vinden. Dit jaar hebben ze de plaats van Herman (die helaas niet komt) ingenomen. Het is eigenlijk de grootste plaats in de buurt hier, maar met de slechtste internet ontvangst. Daar kan Herman over meepraten. Maar daar vinden we wel een oplossing voor. Onze Marrón is helemaal gelukkig want Jetty en Luc hebben ook een hond bij zich, en die twee verstaan zich uitstekend met elkaar. Eerst maar eens laten instaleren en koffie laten drinken en morgen is er weer een dag. PS, Niet naar de kleur van de lucht kijken hé. Doe je dat wel, dan kun je niet genieten van de Hollandse herfst en aankomende winter.

Helmuth und Marianne

Gistermiddag tijdens mijn vaste siësta slaapje zijn onze buren gearriveerd. Helmuth en Marianne staan al zolang wij op deze camping overwinteren trouw naast ons, en we hebben dan ook een heel leuk contact met hun. We doen nogal het een en ander samen zoals barbecueën, boodschappen, en regelmatig naar de markt gaan. En niet te vergeten op zijn tijd een lekker cognacje, want dat lusten we alle vier graag.Vandaag willen ze met rust gelaten worden want ze moeten alles opbouwen en willen geen hulp daarbij hebben. Ze gaan van het idee uit als we het zelf niet meer kunnen, dan blijven we voortaan thuis. Een goed principe lijkt me, want als je al van huis gaat met de gedachte "als er maar iemand is die ons wil helpen" dan ben je niet goed bezig.

Vandaag naar Turre geweest

Vandaag zijn we eens boodschappen een paar dorpjes verderop gaan doen namelijk in Turre. Daar is een voor deze streek grote Supermarché waar ze van alles verkopen. Zelfs emaille spullen die hier al lang niet meer te verkrijgen zijn. We hebben toch maar wat Hollandse kost ingeslagen want het lachte ons allemaal toe. Turre is een vrij behoorlijk druk stadje waar je bijna geen parkeerplaats kunt vinden. En heb je eindelijk iets gevonden, klap dan maar gauw je spiegels in, want ze lopen of rijden ze er zo vanaf en niemand die zich daar druk over maakt. Hierbij enkele foto's van de winkel en van Turre zelf. Marrón vond het weer geweldig dat hij mee mocht. Wij denken dat dat beest nog meer geniet van het hier zijn als wijzelf. Natuurlijk is hij nu 24 uur per dag bij ons, en dat merk je wel aan hem dat hij daar erg gelukkig mee is. Zie je hier rechtsonder op de foto hoe mooi in deze tijd van het jaar de bloemenpracht hier nog is? Toch begint ook hier de winter er aan te komen, maar gelukkig heel anders dan in Nederland.

Een bloemetje hoort erbij

Vandaag zijn we naar een tuincentrum in Garrucha geweest en hebben daar wat plantjes gekocht om ons "huisje" wat op te vrolijken. Het was er lekker koel binnen en zelfs onze Marrón mocht mee naar binnen. Rieny heeft haar ogen uitgekeken en kon maar niet beslissen. Uiteindelijk is ze zoals je aan de foto's kunt zien dan toch geslaagd. Het is een Chinese roos, een Geranium, een Begonia en nog een Begonia geworden, maar die tweede hadden we al wat eerder aangeschaft. We weten van vorig jaar dat deze planten hier de gehele winter buiten kunnen blijven en constant in bloei blijven. Vorig jaar hebben we zo'n Chinese roos bij het vertrekken nog aan een van de werklieden hier meegegeven. Hij was er zeer blij mee, en vertelde gisteren dat hij nog steeds mooi is en gegroeid. Dat bracht ons eigenlijk op het idee om dit jaar weer wat plantjes aan te schaffen.