skip to main |
skip to sidebar
Na vier dagen reizen met bijna permanent regen en hoosbuien zijn we toch helemaal zonder pech of wat dan ook op de camping aangekomen. We staan weer op ons oude stekkie en onze buren zijn ons dit jaar voor, dat is eigenlijk nog nooit gebeurd. Hier schijnt de zon en de buitentemperatuur is (niet te geloven) 26 graden. En dat om 16.30 uur. Vandaag heb ik weinig tijd om een heel verhaal te schrijven want de internet-verbinding is nog lang niet in orde.
Morgen (Mañana) gaan we eindelijk op pad. WE zijn nog nooit zo laat vertrokken. En dat allemaal door dat ziekenhuis gedoe. Gisteren nog de laatste behandeling voor mijn heupen gehad, en nu zijn we dan eindelijk reisvaardig. Vandaag was de zwaarste dag. Trailer aanhaken, auto erop rijden, fietsendrager monteren, fietsen en veiligheidsplaat monteren, verlichting nakijken, en dat was het voor vandaag. Morgen nog de electronica inpakken zoals pc's en dergelijke en we kunnen aanrijden.
Camper voor de deur, en Rieny volop met de schoonmaak bezig. Als dat geen goed teken is weet ik het niet meer. Niemand heeft gezegd dat we niet meer mochten gaan, dus nemen we het er dit jaar nog een keer van. Als ik daar voldoende rust krijg en bij thuiskomst dat doorzet, dan is er een kleine kans dat we nog één keer kunnen overwinteren. Ik ben bang dat daarna Altzheimer de baas wordt en ik niets meer te zeggen heb. We wachten het wel af.
Na vier dagen reizen met bijna permanent regen en hoosbuien zijn we toch helemaal zonder pech of wat dan ook op de camping aangekomen. We staan weer op ons oude stekkie en onze buren zijn ons dit jaar voor, dat is eigenlijk nog nooit gebeurd. Hier schijnt de zon en de buitentemperatuur is (niet te geloven) 26 graden. En dat om 16.30 uur. Vandaag heb ik weinig tijd om een heel verhaal te schrijven want de internet-verbinding is nog lang niet in orde.
Morgen (Mañana) gaan we eindelijk op pad. WE zijn nog nooit zo laat vertrokken. En dat allemaal door dat ziekenhuis gedoe. Gisteren nog de laatste behandeling voor mijn heupen gehad, en nu zijn we dan eindelijk reisvaardig. Vandaag was de zwaarste dag. Trailer aanhaken, auto erop rijden, fietsendrager monteren, fietsen en veiligheidsplaat monteren, verlichting nakijken, en dat was het voor vandaag. Morgen nog de electronica inpakken zoals pc's en dergelijke en we kunnen aanrijden. 
Camper voor de deur, en Rieny volop met de schoonmaak bezig. Als dat geen goed teken is weet ik het niet meer. Niemand heeft gezegd dat we niet meer mochten gaan, dus nemen we het er dit jaar nog een keer van. Als ik daar voldoende rust krijg en bij thuiskomst dat doorzet, dan is er een kleine kans dat we nog één keer kunnen overwinteren. Ik ben bang dat daarna Altzheimer de baas wordt en ik niets meer te zeggen heb. We wachten het wel af.
