Kerstavond 2012

Gisteravond hadden we een Kerstbijeenkomst in de kantine cq bar hier op de camping. Iedereen zou wat meebrengen om voor zichzelf te zorgen wat betreft de inwendige mens. Het was berengezellig. We hebben alemaal tesamen kerstliederen gezongen in alle talen tegelijk die er aanwezig waren. Dat alleen was al fantastisch om naar te luisteren en mee te doen. Daarna, na de nodige kerstdrankjes, werd er gedanst, en hoe. Iedereen kent nog de zestigerjarenmuziek en daarop werd volop meegezongen en natuurlijk ouderwest gerock en Rolld. Alles bij elkaar een geweldige avond

's-avonds in de zon

Ja 's-avonds zitten we nog laat in de zon. Zo gemiddeld tot kwart voor zeven. Eentje gaat op een zonnige vrije plaats zitten en de rest komt binnen een half uur allemaal automatisch afzakken met stoel en eigen drank. Ten tijde van deze opnamens was pas 1 derde gearriveerd, maar een half uurtje later was toch de hele straat aanwezig. Dat geeft nou dat camping gevoel wat je in geen enkel luxe hotel kunt vinden. Daarom kiezen wij nog steeds voor kamperen.

En de zon snapt maar niet dat het winter is.

En het gaat gewoon door, zon, zon en nogmaals zon. En wij genieten en genieten voor zover we dat kunnen. Jullie zullen denken: wat bedoelt hj daar nou mee? Wel, eergisteren is het 4e zusje van Rieny vrij plotseling overleden. Er naar toe gaan is niet mogelijk daar ze in Australië woont. Dus je gedachten zijn erg veel bij het zusje van Rieny. Toch gaat het leven gewoon door en word je overal bij betrokken. Velen op de camping weten het ook niet en om het rond te bazuinen heeft niemand baat bij.

BBQ in de Spaanse zon

Vandaag onze jaarlijkse bbq waar we altijd veel plezier aan beleven. Ieder maakt iets en Helmuth is al jaren en jaren de bbq specialist. Het lijkt koud, maar Rieny mag nu eenmaal niet in de zon zitten, en ik heb het tegenwoordig altijd koud. En, dan zaten wij twee nog in de schaduw. Maar we blijven mooi weer houden, en daar doen we het hier voor.

Op bezoek bij Åse en Knut

Vandaag hadden we koffietijd bij Åse en Knut. Twee hele lieve mensen uit Zweden maar voorheen uit Noorwegen. We trekken al een paar jaar met hun op en het is altijd lachen als je daar op bezoek bent.

Beiden zorgen ervoor als de tijd daarvoor rijp is dat we niet omkomen van de honger. Ze gaan praktisch iedere dag op pad met de fiets om sla, aubergines, bloemkool en broccolie te zoeken. De boeren vinden hun producten al gauw te klein en laten die gewoon op het land staan. Je moet er op tijd bij zijn, anders komen de geiten met hordes en vreten alles op.

Feest in Palomares.

Gisteren was er een dorpsfeest in Palomares. Wij er naar toe. Je kon er over de koppen lopen en Zij natuurlijk ook over onze koppen. Ik vind zo'n grote menigte niet prettig. Daarom zijn we even buiten het centrum (waar niets te doen was) een kroegje gaan zoeken waar het lekker rustig was en het bier ijskoud. De kinderen uit het dorp hadden de grootste lol. Zij mochten met z'n allen achter een politieauto aanrijden die alle lampen en sirenes had aangezet en rondjes door het dorp reed. Ik denk dat je bij ons in Nederland de jeugd niet meer zo gek krijgt. Maar in Palomares waren ze door het dolle heen.