Gisteren vierde Dennis (onze overbuurman) zijn verjaardag. Hij had de gehele straat uitgenodigd incl. diverse Engelsen die verspreid over de camping wonen. Natuurlijk was het een gezellige dag geworden daar iedereen iedereen kent en het weer gewoon meespeelde. Het enige wat je moest meebrengen waren je eigen stoelen en je eigen glas. De rest was door Dennis en Brenda verzorgd. Veel lol, veel drank en veel snoepwerk. Alles erg zoet. Al met al zo door de week een geweldige leuke gezellige dag.
En zo hoort het. Isabella en haar moeder hebben hele tijd door Spanje gezworven en hebben de laatste 2 weken langs ons gestaan. We hebben echt veel lol gehad, maar die twee met elkaar, daar kan geen club tegenop. Het is de hele dag lachen wat je hoort en soms brullen van het lachen. Ons straatje staat nu zo goed als vol, maar morgen vertrekken onze buren "Sonja en Isabella" weer, jammer hé. En nu maar afwachten wie we nu als buren gaan krijgen. 
Heel sober, gewoon in een tappatent hebben we heerlijk in de zon onszelf verwend met allerlei tapas en diverse drankjes. Maar het was een reuze gezellige dag. Hoe de avond gaat verlopen , dat moeten we nog afwachten. We hopen morgen geen hoofdpijn te hebben want dat is het niet waard. Links zitten Rieny, Conny, Bob en ik mocht de foto maken. Rechts Zitten Marianne, Renate, Helmuth en Claus. Voor de thuisblijvers, het is nog steeds mooi weer hier.
Vandaag is het overal om je heen heiig. Maar desalniettemin is het buiten (25 graden) heerlijk vertoeven. Op een foto zie je het avondrood, maar dat betekent hier niet "Water in de sloot" Dat weten we uit ervaring. Sinds Connie en Bob weer hier zijn is het alweer een stuk gezelliger op de camping geworden. En dan over zo'n 2 weken komen de Engelse massaal naar hier. Dan wordt het pas echt gezellig. Niet dat die Engelsen zo verschrikkelijk gezellig zijn, maar als het nodig is zijn het allemaal gangmakers voor een feestje. En een feestje is zo in elkaar gezet.
Gisteren zijn Bob en Connie aangekomen. Ik had geen zin meer om me toen nog op internet te storten. Iedereen was moe, zowel zij als wij. Maar vandaag was dat weer helemaal over. Veel mensen herkende Bob weer en moesten ff een praatje met hem maken. Binnen 2 dagen herinnert iedereen zich Bob weer. Bob is 85 jaar en verteld alles graag 4 tot 10 maal, dan blijven ze het zeker onthouden denkt hij misschien wel. De een vind dat gezellig, de ander niet. Ons deert dat in ieder geval helemaal niet.
Hier hebben we niets gemerkt van de storm die er bij jullie in Nederland is geweest. Het is en blijft gewoon prachtig weer. Vandaag 29 graden in de schaduw en praktisch geen wind. s 'Morgens een heerlijke tostada bij Monica, en de rest van de dag luieren. Vandaag heb ik een lager van mijn scootmobiel schoongemaakt en voorzien van nieuw kogellagervet. Nu rijdt hij weer geruisloos. Het was gewoon ergerlijk dat gekraak in dat lager. Dat zou gekomen zijn van alle kleine windvlagen hier aan de kust die altijd vol zand zitten en heel erg droog zijn.
Vandaag was het alweer een prachtige dag. Daarom zijn we met z'n drieën naar de markt geweest om daar eens rond te gaan snuffelen. De markt loopt nu voortaan door tot boven aan het dorp waar de (voor bekenden) rotonde is. Volgend jaar zullen er wel meer zijstraten bijkomen, zo populair is de markt daar geworden. Op de foto's zie je Isabella en Rieny die schoenen aan het passen zijn, en op de andere zijn we met z'n drietjes churro's aan het eten.
Het heeft erg lang geduurd voor ik weer eens achter mijn pc kon gaan zitten en wat te creëren. Ik heb gewoon een slechte tijd achter de rug. Maar nu zijn we dan toch eindelijk weer op ons eigen stekkie in Spanje. De reis was eigenlijk niet geoorloofd daar mijn reactievermogen ook al begint af te nemen met de nodige consequenties die hierbij horen. Jammer maar het is nu eenmaal niet anders. Ik wens alle volgers van mijn blog een nieuw welkom en zal gaan proberen om de draad weer op te pakken. Dan kunnen jullie weer lezen hoe het met ons gaat.
Eergisteren was er bij ons in de straat (recht tegenover ons) een straat cq. wijk BBQ georganiseerd. 144 deelnemers hadden zich ingeschreven. Das nie niks hé. Vanuit onze voortuin werd er een internet straalverbinding gemaakt naar de mensen achter de muziek. Zo kon de hele avond muziek gehoord worden via internet en dat allemaal draadloos. 4 mensen uit de straat waren op het idee gekomen en hebben het uitgevoerd. Het was er beregezellig. veel nieuwe mensen leren kennen, en ik dacht dat ik iedereen al kende. In ieder geval was het een geslaagde avond. Bedankt Desiree, Jeanine, Sjuul en Han.
Wat een heerlijke dag vandaag hé. Het leek wel of heel Brabant de fiets herontdekt had. Alle fietspaden in de bossen bij ons rondom waren bezet met fietsers. En bij die grote groep fietsers behoorden ook wij. De paarden hadden het beter bekeken, een boom als een supergrote parasol en maar genieten. Wij waren samen met een van Rieny's dochters eigenlijk de enige wandelaars. Zo kom ik ook nog eens in beeld.
Het is deze keer wel erg lang geleden dat ik wat schreef, maar dat heeft zijn redenen. Het begon hier met het ene na het andere specialisten bezoek. daar ging erg veel tijd in zitten. ik ben daar zo ziek van geworden dat ik dagen achtereen geslapen heb. nu is het nog steeds hetzelfde. Een dag op, 2 dagen in bed. Ik ben dan ook daadwerkelijk doodmoe. Ondertussen gaat het leven wel gewoon door. Na heel veel trammelant eindelijk een andere scootmobiel en eindelijk heb ik dan een nieuwe. Maar hoe gaan we die vervoeren? We hadden een oplossing bedacht namelijk de trailer verkopen en een nieuwe aanhanger kopen en dan de kleine Daihatsu voortaan thuislaten. Zo gezegd zo gedaan. 2 dagen, ja precies 2 dagen heeft de nieuwe aanhanger bij ons voor het huis gestaan en toen was hij gestolen. Hij was prima op slot, maar wat de dieven mee willen nemen ze ook mee. Verzekeren gaat niet, dan moet hij binnen in een afgesloten ruimte staan en op slot en de ruimte ook nog eens op slot. Zo'n ruimte heb ik niet jammer. Heb maar weer en nieuwe besteld en ga die begin oktober vlak voor we weggaan ophalen in Emmen. Inmiddels heb ik een stalling gevonden op 3 minuten lopen van huis. Daar gaat hij dus de hele zomer naartoe en komt dan boven in de nok van een houtzagerij te hangen. Tussendoor hebben we op onze aanbouw een nieuw dak laten plaatsen en nu zijn we op zoek naar nieuwe tegels voor de voortuin. Die zouden we nog graag gelegd hebben voor we op vakantie gaan. En natuurlijk is het ontzettend moeilijk om een keus te maken, maar we blijven zoeken naar een mooie gladde steen en een goede stratenmaker. Sorry dat jullie zo lang moesten wachten op nieuw bericht, maar echt alles zat tegen.
Als je iedereen moet geloven, incl. het weerbericht is het vandaag alweer voor een hele lange tijd de laatste mooi-weer dag. Dus, met z'n allen er op uit. Lekker de bossen en vennen in waar ook de hut van Mie Pils ligt. Een heel oud café uit de tijd van de bokkenrijders. Nu een café waar op een mooie dag het barstens vol zit met dagjesmensen, zoals wij. Het is er gewoon een goudmijntje. Met alle soorten vervoer kun je er komen.
En dan na een half jaar was er weer eens een koffiemorgen. Deze keer bij Theresa. Jullie weten toch nog wel dat in de familie van Rieny het de gewoonte was en is om iedere 2 maanden en dan telkens op de eerste zaterdag van die maand met zoveel mogelijk familieleden bij elkaar te komen. En dat is reuze leuk. Het zijn allemaal broers, zussen, zwagers en kinderen die zo'n dag elkaar zoveel mogelijk opzoeken. Dit hebben ze ingesteld toen pap en mam heengegaan waren om de familie niet uit elkaar te laten vallen. Mooie traditie hé.
Ik had het jullie allemaal al voorspeld, als we eenmaal thuis zijn hebben we geen dag meer vrij. Rieny moest naar de tandarts en een algehele APK keuring ondergaan. De camper is pas voor de helft leeggeladen. Belastingformulieren invullen, Rieny moest een nieuw rijbewijs aanvragen, en nu maar wachten totdat het nieuwe binnen is. Inmiddels heeft ze op haar pijnlijke knieën de gehele achtertuin ( die vol sierbestrating ligt) van alle onkruid tussen de stenen ontdaan. Wij zijn van plan om volgende keer géén personenauto meer mee te nemen. Ook geen voortent meer. Het is toch gebleken dat dat allemaal teveel van het goeie is voor ons. Het wordt dus alleen Camper, fiets en scootmobiel. En nog een klein aanhangertje waar de scootmobiel en Rieny's fiets in moeten, want dat spul gaat niet door de smalle deur van de camper.
Over 2 dagen Maandag de 15e vertrekken we weer richting huis. We zien er allebei een beetje tegenop omdat het hier zo heerlijk warm en droog is en thuis nat en koud. Volgend jaar plannen we er minstens 14 dagen bij. Want dit is het echte Spaanse weer waar iedereen op gewacht had. Zodra we thuis zijn meld ik me weer. Eerst gaan we nog een hele dag naar Stein. Daar woont Ria, een van mijn mede-boekenspaarders en makers.
Wel één April, maar zonder grapjes. Maar we vermaken ons uitstekend. Niet te geloven als je het weerbericht van Europa en speciaal van Spanje en portugal ziet. Hier in Palomares is het nu 27 graden. Dus jullie weten waar je naar toe moet gaan. Vandaag hadden we bezoek van Adriaan en Henny. Deze twee hadden we vorig jaar leren kennen daar ze toen een zwefhondje hadden gevonden in de bergen. Ze dachten toen om ons daar daarmee te verrassen omdat we vlak darvoor Marrón hadden moeten laten inslapen. Maar oh oh, wat en leuk schattig hondje en wat een ontzettend grote poten, ik zag de bui voor de komende toekomst al hangen. Maar de wereld draait door. Op een foto zie je de fanfare van Palomeres die Semana Santa muziek speelt, en op de andere foto zie je Adriaan e Henny.
Omdat Google er een tijd heeft uitgelegen kon ik op mijn (ons) weblog niets schrijven. Maar maak jullie geen zorgen, er is niets aan de hand. Er is intussen ook niet veel gebeurd. Er zijn al veel overwinteraars naar huis, maar die komen niet verder dan de pyreneën. Zouden die alle geen TV hebben? Wij wachten nog even tot er zeker geen sneeuw of ijzel meer is. Anders wordt het me te gevaarlijk rijden.
Gisteren had ik totaal geen zin om maar iets te schrijven terwijl ik dat wel beloofd had. Zo kan dat gaan hé. We zouden met 3 stellen een etentje hebben, en een van de dames is die dag al heel vervelend ziek geworden. Toch wou de rest gewoon doorzetten daar er al een hoop klaar was gemaakt. Toen ik merkte wat de hoofdschotel was, heb ik ook met de nodige excuses afgehaakt. Lange pasta met draadjesvlees en slagroom verdund met melk. Kun je het je voorstellen? Dus ben ik maar lekker vroeg naar bed gegaan. Nu (Vrijdag) is het weer geweldig weer. Geen wind en heel veel zon.
Vanmorgen vroeg zijn onze trouwe buren (Helmuth en Marianne) weer vertrokken. Het was fijn om bijna een half jaar met hen op te trekken. Rieny zal nu iemand anders moeten gaan zoeken voor haar wandelingen. Niemand te vinden? ook weer geen probleem, ik kan haar met de scootmobiel bijna overal volgen. Zelfs op het strand en in de bar. 
Gisteren hadden we een internationale dag georganiseerd. We hadden mensen uit Duitsland, Sweden Denemarken, Engeland, Ieren en natuurlijk Nederlanders. Ieder moest iets maken wat specifiek van dat land was. Wij hadden nog oliebollenmix over, dus waren nogal snel klaar. Het was een heel gedoe. Vooral het omschakelen van taal was voor mij erg moeilijk. Maar die Engelsen houden het gemakkelijk, gewoon Engels en dat is het. Aan het weer heeft het niet gelegen ( dat het zo vrolijk was) dat kun je wel zien. Het was 24 graden, dus dat overtrof alles van de laatste tijd.
We gaan regelmatig wandelen en ontdekken steeds weer straatjes waar we nog nooit zijn geweest. Hier heb ik enkele foto's van wat we zoal onderweg tegenkomen. Nooit geweten dat de bananenboom zo'n mooie bloem had. En die paarse bloemetjes die zie je overal waar maar een beetje vocht in de grond zit. Heb je oog voor deze prachtige flora, dan kom je ogen tekort. Zelfs in de winter. Laatst hebben we voor het eerst lapbonen (tuinbonen) rauw gegeten. Die waren letterlijk van een overvolle vrachtwagen gevallen. Zo zie je, we vervelen ons echt niet, en het weer blijft prachtig. Gewoon niet naar de Nederlanse TV kijken, want die weten er echt niets van. De foto's zijn gemaakt met Rieny's camera daar ik de mijne weer eens vergeten was. Volgende keer beter.
