Weer thuis

Vandaag Maandag de 1e Mei zijn we helemaal heelhuids thuis gekomen. Nu lekker een half jaartje slapen en weer terug naar ons tweede huisje in España.

Uitstel

Tja, nu hebben we verplicht uitstel om te vertrekken. Moet ik  hier in mijn eentje samen met Rieny mijn verjaardag gaan vieren? Afgelopen nacht is er bij ons ingebroken en heeft men alle levensmiddelen die we voor  de terugreis dachten nodig te hebben maar vast meegenomen. Deze persoon moet wel erge honger gehad hebben. Dus nu moeten we weer inkopen gaan doen en alles weer netjes opruimen. We hebben besloten om pas Maandag 24 April te vertrekken. Skypen zal niet gaan denk ik omdat we nu een verschrikkelijke langzame verbinding hebben. Linksboven, Bijna alles ingepakt, Rechtsboven, Klaar voor vertrek morgen 24-4-1917.

Fisch and Chips

Vandaag was dan eindelijk Frankie's Fish and Chips restaurant weer open. Het had even tijd nodig, maar het ziet er weer keurig en netjes uit. De visschotel was zo groot dat alleen Rieny hem heeft leeggegeten. Maar de katten en katjes op de camping vonden dat helemaal niet erg.

Na de BBQ, is het nu alweer tijd voor de wafelmiddag.

Een paar dagen geleden hadden we een BBQ middag. Vandaag hebben we (ook een jaarlijks terugkerend evenement) namelijk de wafelmiddag. Eigenlijk valt er weinig over te vertellen omdat de foto's voor zich spreken. Op de linker foto zie je de sfeer, en op de rechter foto de tapbaas.

Jaarlijkse Barbeque

Vandaag was het weer zover. Als Wilma en Axel aankomen, dan moet er gebarbecued worden. Deze keer hadden we  de overburen er ook bij betrokken wat in heel goede aarde viel. Rieny was mee inkopen gaan doen en had uiteindelijk een hele kar vol. Na de BBQ was er nog steeds een kar te vullen met de te veel aangeschafte spulletjes. Het weer was prachtig en de alcohol goed op temperatuur. Kortom, een heel gezellige middag. Maar dan de dagen erna, regen met bakken uit de hemel. Dat heeft 48 uur constant geduurd. We hebben dus veel geluk gehad met deze dag. Linker foto, Smakelijk eten. Rechtsboven En dan de afwas.

Gevonden, gewoon een hele lieve hond.

Midden in het centrum van Palomares hebben we de "vader" van Márron gevonden. Een echt lief dier dat zijn hele leven aan een ketting moet doorbrengen. En oh oh wat is die blij als hij in de verte mijn rode scootertje ziet. Hij weet dan dat de koekjes er aankomen. Zodra ik bij hem ben maakt hij een diepe buiging en daarna gaat hij zitten om af te wachten wat ik deze keer heb meegebracht. Altijd vrolijk en blij. Zelfs Rieny neemt voortaan koekjes mee en is er niet meer bang van. Op de foto's is het niet zo duidelijk te zien maar deze Otto is werkelijk een ruime maat groter dan onze Marron was.

 

Bijna voor niets.

Hierboven twee foto's van wat we vandaag ondernomen hebben. De Dames zijn sinaasappelen wezen plukken. Voor slechts €  3.00 had je een kratje vol met deze heerlijk rijpe vruchten. De supermarkten kunnen hier echt niet tegenop. En zoals je zien kunt was de vangst erg goed. Hiervan drinken we iedere morgen een vol glas sap. Misschien hebben we daarom geen griep gehad, want dat heeft hier nogal geheerst. 

De huidige natuur alhier.

Natuurlijk hebben we hier ook te maken met de 4 jaargetijden. Maar deze winter is wel zeer apart. Veel kou, veel wind en veel regen. Dat hebben we in al die jaren dat we hier komen nog nooit meegemaakt. Toch zijn de rozen in de parken niet weggeweest. En de amandelbomen zijn gewoon op tijd volop in bloei. Aangezien we tegenwoordig afhankelijk zijn van e-bike en scootmobiel is onze reikwijdte niet al te groot. Maar dat is geen groot probleem voor ons. We kunnen gewoon naar de dichtstbijzijnde stadjes in de buurt  boodschappen gaan doen. Op de foto's zien jullie de eerste amandelbomen hier dicht bij de camping alweer in bloei staan. 

In en rondom de camping

Toch maar weer geprobeerd om wat te schrijven. Ieder jaar dat we hier komen laten we ons verassen door een van de mooiste vogels die hier in de natuur voorkomen. Volgens de Wikipedia hebben deze vogels vroeger ook in Nederland gewoond, maar dat is wel lang geleden. De vogel (de Hop) © Bêr Jeucken, is te zien op de foto linksboven.

De foto rechtsboven laat zien hoe je Palomares komt binnenrijden. Niets denderends of spetterends, maar voor dit dorp erg mooi gemaakt.

Hoezo?, Wáárom?, Dáárom!!

Dat is lang geleden hé. En dan die stomme kopregel hierboven, gewoon ff verder lezen en alles wordt duidelijk. Vorig jaar om deze tijd kreeg ik een inzinking. Ik had nergens geen zin meer in, en al helemaal niet om iets op mijn blog te zetten. Nu beginnen de mensen op te camping me allemaal een beetje op te stoken zo van "kom op Harrie, schrijf nog eens iets" en daar gaan we dan.

Nu weten jullie dus waarom ik toch maar weer begonnen ben. Al gaat het heel erg moeilijk, ik ga wel zien hoelang ik het weer volhoudt. De bedoeling is natuurlijk weer om het lang vol te houden, maar het is echt vreselijk moeilijk met mijn handicaps.

Nu dus maar afwachten tot het volgende bericht verschijnt. Van de camping heb ik in voorgaande jaren al zoveel geschreven, daar is niets nieuws over te vertellen of te fotograferen. Dus ik moet inspiratie buiten de camping op gaan doen. En dat is weer moeilijk omdat we geen auto meer bij ons hebben. Allemaal afwachten maar en veel groeten van Harrie.