Onze logeerkamer.

Eindelijk begint het langzaam maar zeker door te druppelen bij onze vrienden, kennissen en familieleden dat we een complete logeerkamer hebben met alles er op en er aan. Een heerlijk tweepersoons hoog bed, fijne dikke matrassen, Flatbatscreen TV, Echte Airco, Schemerlampen, boeken, muziekinstallatie, DVD speler en nog veel meer. Alles is op de kamer aanwezig. Alles is lekker lui vanuit je bed met een afstandsbediening te regelen. En nu het doorgedrongen is word er ook steeds meer gebruik van gemaakt. Gezellig voor ons en onze gasten. Thea en Petra hadden de eer om als eerste hier gebruik van te maken. maar vinden dat ze te kort zijn geweest en komen het gauw nog eens overdoen. Toen was ook de kamer nog niet helemaal compleet, nu wel. Nu hebben we Leny uit Aachen op bezoek voor een paar dagen. Die maakt altijd als zij bij ons op bezoek komt van de gelegenheid gebruik om onze haren weer in orde te maken. Zij is tenslotte nog steeds kapster. Binnenkort komen Bob en Connie waar we ons ook al weer op verheugen. Inmiddels hebben Hein en Annie uit Delfzijl zich ook al aangemeld , en die komen 10 juli voor een paar dagen over. 2 Dagen daarna komen Ada en Joop uit Amsterdam voor enkele dagen. Dus dat wordt een drukke tijd, maar wel gezellig. Tussendoor gaat Rieny nog steeds gewoon werken wat haar nog steeds goed bevalt. Ze heeft een nul uren contract. Dat wil zeggen dat ze werkt wanneer ze zelf zin heeft. Als er bezoek komt en ze word gevraagd om te werken kan ze dat gewoon weigeren. Eenmaal toegezegd werk kun je niet meer cancelen, maar dat is logisch hé. Dan zouden ze op de Landrijt de hele boel om moeten gooien en daar werk je niet aan mee. Beloofd is beloofd. Het is wel het laatste seizoen dat Rieny werkt. Hierna is ze echt helemaal vrij. Dus nu maar wachten op de volgende logees. Wij vinden het reuze gezellig om zo nu en dan echte vrienden, Lieve familie of kennissen op bezoek te hebben en dan meteen voor enkele dagen. Nee, het is voornamelijk de Familie van Rieny die ons met regelmaat bezoekt en wij hun. En niet te vergeten onze (Harrie's en Rieny's) gezamelijke vrienden. Dit zijn allemaal mensen van onze generatie waar gelukkig niets op een gouden schaaltje afgewogen dient te worden als je iets verteld of vraagt. Je kunt daar gewoon je eigen zijn. Ondanks dat daar ook iedereen het druk heeft (echt iets van deze tijd) hebben ze toch allemaal tijd voor elkaar en leven beslist niet naast elkaar heen. Ik (Harrie) prijs me gelukkig dat ik van die familie deel mag uitmaken. Nu lach ik om al dat bekrompen, stiekeme, vol met tegenstrijdige geleuter van mijn directe familie. Zouden hun het net zo gezellig hebben als wij? We betwijfelen het.