Een triest begin van de dag.

Vannacht is Heinz (onze schuin tegenover buurman) plotseling door een hartstilstand overleden. Er was voorheen helemaal niets mis met hem. Toch kan zoiets plotseling gebeuren. Zijn vrouw zit op dit moment in een soort shock toestand voor zich heen te staren. Ze hadden gisteren hun auto al aan de caravan gekoppeld om vandaag aan te rijden naar huis. Nu blijkt ook nog dat ze slecht verzekerd waren. Allemaal trubbels voor dat vrouwtje en je staat machteloos met hulp bieden. Maar het leven gaat door. Ik heb aangeboden om als haar dochter overkomt om hier de boel te regelen, ik die wel op het vliegveld ga op halen. Meer kan ik helaas niet aanbieden. Later, de volgende dag, heeft de dochter ons verteld dat Pap en Mam een mondelinge overeenkomst hadden die bekend was bij de gehele familie dat wanneer er iets met een van hun beiden zou gebeuren, zij in het land waar ze op dat moment aanwezig zijn gecremeerd wilden worden. En zo is het inmiddels gegaan. Zijn as is over de Middelandse Zee uitgestrooid. En wij?, wij hebben gewoon weer een ouderwetse wasdag. Dat gaat allemaal weer gewoon door. De camping is nu echt heel snel aan het leeglopen. Volgende week gaan wij iedere dag wat opruimen en afbreken om niet alles op een dag te hoeven doen. Nu zijn we bezig om de voorraad voedsel eerst eens op te maken alvorens nieuwe aan te schaffen. We hebben gewoon nog een te grote voorraad, en die moet plaats maken voor de tent etc.