Een rouwdag

Gisteren zijn we naar de begrafenis geweest van een tante van me. Het was de oudste zus van mijn moeder en die is 89 jaar geworden. Ik doe het ervoor. 4 jaar geleden zijn we nog op hun 60 jarige bruiloft geweest. Dat heeft een naam, maar die schiet me zoals gewoonlijk weer eens niet te binnen. We hebben heel veel familie die we dus ook al weer 4 jaar niet hadden gezien weer eens terug gezien. Deze tak van mijn familie hangt niet zo aan elkaar, vandaar dat we normaal erg weinig contact met elkaar hebben. Vandaag één dag na de begrafenis is het hier een natte druiligere dag die de stemming er ook niet beter op maakt. Wat ons betreft, We wachten nog steeds vol spanning op de uitslagen die van het ziekenhuis moeten komen. Maar eerst moet er eind September nog een scan gemaakt worden en daar de uitslag van, daar hangt heel veel van af. Dus nog maar even ons geduld op de proef blijven stellen. Linksboven een foto van mijn overleden tante. Het was trouwens een hele aardige vrouw altijd geweest. Jammer dat er zo weinig contact was, maar dat ligt natuurlijk ook veel aan jezelf.