Marrón

Heel, heel veel hebben wij (Rieny en Harrie) altijd om onze Marrón gegeven. Onze Marrón die we als puppie gevonden hadden, gevangen in een doornenstruik in Almerimar. Daar had hij destijds zijn leven aan te danken omdat hij op eigen kracht daar nooit meer was uitgekomen. We hebben hem vertroeteld en alles voor hem gedaan wat we konden. Heel veel liefde heeft hij van ons gehad en wij hielden echt van hem. Maar Marrón was en bleef een wilde hond die zijn eigen leven leide. Voor ons was er geen beter huisdier te bedenken, maar hij werd steeds gevaarlijker voor vreemden. Dat is de reden dat we vandaag Marrón hebben laten inslapen. Tranen met tuiten hebben we gelaten en doen dat nog steeds als we aan ons maatje denken. Maar hij was echt te gevaarlijk voor andere mensen geworden. Voor hem bestonden maar twee mensen, en dat waren wij. En daar hield het voor hem mee op. Anderen viel hij aan met alle nare gevolgen van dien. Rust zacht lieve vriend, je was een geweldige kameraad voor ons. Het zal nu stil zijn in huis.