En natuurlijk waren ze weer overheerlijk.

Wat zullen jullie denken, de oliebollen natuurlijk. De halve camping heeft zo'n beetje meegenoten. Het begint een echte traditie te worden om op deze dag voor zoveel mogelijk bewoners oliebollen te bakken. En weer was het een grandioos succes voor iedereen. Ik mocht bakken en Rieny van hort naar haar rennen om te bezorgen. Kerstmis hebben we heel summier met z'n tweetjes doorgebracht. Een zeer klein maar o zo lekker minimaaltijdje bereid, en verder hebben we het afgelopen jaar eens voor onszelf de reveu laten passeren. Daar is toch wel het een en ander uit naar voren gekomen wat we nog moeten aanpakken als we weer thuis zijn.

Naar de markt in Garrucha

Althans dat waren we van plan om met de fiets naar toe te gaan. Maar toen we eenmaal op de boulevard al die gezellige terrasjes zagen, konden we gewoon niet meer doorrijden. Dus wij de fietsen aan een ketting, en op naar een terrasje. Dat is het leven, héérlijk. Vlug toch noch even een fietspomp gekocht daar de andere echt aan vervanging toe was. En zien jullie het weer? niets geen kou, niets geen miezerig windje, niets geen regen, gewoon Spanje. Foto's spreken voor zich.

Fietstochtje

Om te zorgen dat ons luie leventje niet te lui wordt, gaan we tegenwoordig iedere dag een fietstochtje maken. We hebben die fietsen uiteindelijk toch daar voor meegenomen. Het leuke van fietsen is dat je heel veel meer ziet dan met de auto. De straten en straatjes zijn hier zo smal en bochtig dat wanneer je met de auto gaat toeren je van de omgeving als chauffeur weinig of niets ziet. Dat is met de fiets een heel andere beleving. Zeker met dat mooie weer van tegenwoordig. Het nadeel van ons als beginnende lange afstandrijders is dat we behoorlijk zadelpijn hebben. Maar ook dat schijnt te wennen. Foto's: Links de slavelden die door de geiten en schapen kaal gegeten worden. Rechts, Een huisje waarvan maar een klein stukje te zien is maar het allergrootste deel zit binnen in de berg. Deze zogenaamde grotwoningen daar zijn er hier enorm veel van.

Ons weer

Ja, we hebben het elke dag gezien op de TV. Mist, hagel, regen en nog veel meer van die troep. Hier is het gewoon Spanje. Gisteren, Dag van de grondwet, morgen, Maria onbevlekte ontvangenis. En zo weten de Spanjaarden ons wel bezig te houden met allerlei feestdagen. Dat dat ten koste gaat van hun eigen economie, daar zit niemand mee. De foto's hoeven geen betoog denk ik. Ze spreken voor zichzelf en zien eruit als een soort weer bericht.

Naar de markt

Vandaag zijn we naar de markt in Turre geweest. Eigelijk alleen maar om voor mij een nieuwe leesbril aan te schaffen daar dit de enige plaats is die we kennen waar men leesbrillen in heel veel modellen heeft. Mijn vorige had ik daar ook gehaald, maar daar ben ik zelf op gaan staan, en daar kon hij net niet tegen. Rieny heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om verse groenten in te slaan. Op de andere foto zie je dat het hier nog steeds goed vertoeven is. Die is trouwens gisteren gemaakt.

Nieuws van de laatste week.

Wel, we hebben Rieny"s verjaardag gevierd (70 jaar), onze TV is gehemeld, we zijn naar de Eroski geweest en hebben ons daar een nieuwe (breedbeeld) aangeschaft, En het allerlaatste nieuws is dat mijn vriend F.v.d.W. door een ongeluk is overleden. Dat was en is nog wel het ergste. Ieder jaar dat we hier zijn overlijden er familieleden of vrienden van je. De camping begint wel wat voller te raken en vooral met bekenden. Dat maakt het weer een stuk gezelliger hier. Foto's. Links, de kleinste markt in de buurt. Gewoon wat kratten opgestapeld met veel vers fruit en groenten bij monika voor de deur. Dat betekent de straat oversteken hier bij de camping en je bent er. Rechts, De verjaardag van Rieny. Het lijkt niets, maar we hebben heerlijk met z'n tweetjes tapas zitten eten en het nodige gedronken en zijn om 17.00 uur naar bed gegaan. Heerlijk zo'n dag.

Omdat het zolang geleden is.

Tja het is alweer een tijdje geleden dat jullie iets van ons hebben gelezen. Er is eigenlijk ook niets gebeurd wat het schrijven waard is, maar toch maar even een klein berichtje. Het heeft hier eerst 6 dagen hevig gestormd, en daarna 6 dagen regen, héél veel regen. Gelukkig viel de meeste regen 'nachts, maar het maakt het weer er niet leuker op. Vandaag een droge dag en voor morgen is er dan eindelijk weer een hele dag zon voorspeld. We zullen zien wie er gelijk heeft. De BBC, die zegt dat we zon gaan krijgen, of de plaatselijke krant die het tegenovergestelde beweert. Links op de foto, Rieny zat zonder cash geld, rechts op de foto zie je een halfvolle camping waar op dit moment niets te doen is. Maar........morgen schijnt de zon te komen.

Onze eerste Tostada

Vandaag tijdens het toeren onze eerste tostada gegeten. Het is zo een simpel gerechtje en o zo lekker. Ook zijn we in Pulpi bij de wijnboer wijn gaan inkopen. Het weer is zo uitzonderlijk mooi nu, daar moeten we gewoon van profiteren. Dus boekenliefhebbers, de boeken komen echt wel, (iedere dag) maar hoe laat kan ik voorlopig niet zeggen. We hebben nogal wat plannen en die gaan voor de boeken. Foto links, Onze eerste tostada (er zullen er nog velen volgen. Foto rechts, Bijna winter in Spanje, ongelooflijk hé.

Eindelijk, de eerste echte wasdag

Eindelijk is het zo'n heerlijk warm weer (26 graden) buiten in de schaduw dat Rieny de verleiding niet kon weerstaan om haar nieuwe wasmachine uit te proberen. En dat was me een groot succes. Fluisterstil, dubbele hoeveelheid dan de vorige bezat en een heel gemakkelijke aan en afvoer van warm en of koud water. Foto links, Rieny trots bij haar nieuwe aanwinst. Nu nog even de was gaan spoelen en ophangen en in één uur is de hele bende droog. Een half later ligt alles al weer in de kast netjes opgeborgen.

Hé hé, eindelijk weer wat te schrijven

En dat werd tijd ook. Vandaag stralend weer en helemaal geen wind. De storm heeft precies een hele week geduurd. Daarom was het vandaag de ideale dag om de tent op te zetten. En dat heb ik geweten. 80% Van het opbouwen en vastzetten is door Rieny gedaan. Die lijkt onvermoeibaar, maar als je goed oplet zie je dat ook bij haar de tand des tijds tevoorschijn begint te komen. Maar ja, ze wordt deze maand dan ook al 70 jaar. En dat begint al en respectabele leeftijd te worden. Op de linkerfoto "Rieny ruimt de laatste restjes van de aanbouw op" Op de rechterfoto, eindelijk alles klaar. We zijn blij dat we twee schotels hebben, een op het dak voor mooi weer en alle zenders, en een op de grond voor slecht weer en alleen Astra 1.

Eventjes de zon laten zien van hier.

Zoals je op bijgaande foto's kunt zien is het hier geweldig mooi en warm weer. Op dit moment 15.12 uur is het 25.5 graden in de schaduw. Niet jaloers worden hé. Er is nog plaats genoeg voor iedereen die wil komen. Als je goed kijkt zie je dat de mensen met zo weinig mogelijk kleding aan in de zon zitten om nog bruiner te worden. Wij gaan vanaf morgen vloerbedekking halen en dan langzaam aan de boel opbouwen. We houden jullie op de hoogte.

We zijn gearriveerd.

Na vier dagen reizen met bijna permanent regen en hoosbuien zijn we toch helemaal zonder pech of wat dan ook op de camping aangekomen. We staan weer op ons oude stekkie en onze buren zijn ons dit jaar voor, dat is eigenlijk nog nooit gebeurd. Hier schijnt de zon en de buitentemperatuur is (niet te geloven) 26 graden. En dat om 16.30 uur. Vandaag heb ik weinig tijd om een heel verhaal te schrijven want de internet-verbinding is nog lang niet in orde.

Yes, we are ready

Morgen (Mañana) gaan we eindelijk op pad. WE zijn nog nooit zo laat vertrokken. En dat allemaal door dat ziekenhuis gedoe. Gisteren nog de laatste behandeling voor mijn heupen gehad, en nu zijn we dan eindelijk reisvaardig. Vandaag was de zwaarste dag. Trailer aanhaken, auto erop rijden, fietsendrager monteren, fietsen en veiligheidsplaat monteren, verlichting nakijken, en dat was het voor vandaag. Morgen nog de electronica inpakken zoals pc's en dergelijke en we kunnen aanrijden.

Gaat het er dan toch nog van komen?

Camper voor de deur, en Rieny volop met de schoonmaak bezig. Als dat geen goed teken is weet ik het niet meer. Niemand heeft gezegd dat we niet meer mochten gaan, dus nemen we het er dit jaar nog een keer van. Als ik daar voldoende rust krijg en bij thuiskomst dat doorzet, dan is er een kleine kans dat we nog één keer kunnen overwinteren. Ik ben bang dat daarna Altzheimer de baas wordt en ik niets meer te zeggen heb. We wachten het wel af.

Facelift van de keuken.

Onze keuken heeft na ongeveer 30 jaar een facelift gehad. De klus is bijna geklaard. De vloer moet nog worden opgeschuurd en gelakt, De koelkast moet nog een front krijgen, en de randen van het aanrechtblad moeten nog worden aangebracht. We hopen er dan weer lange tijd plezier van te hebben. Nu de boel weer inrichten en woekeren met de ruimte. Maar dat gaat ons allemaal wel lukken

Familiedag in Aalst.

Gisteren was het weer eens zover, het was familiedag en deze keer waren wij aan de beurt. We hadden maar één afzegging, voor de rest was het gewoon gezellig druk. De weergoden waren ons gunstig gezind want het grootste gedeelte van de dag hebben de meesten buiten gezeten, vooral de rokers natuurlijk. Al met al een gezellige dag. Hein en Annie zijn nog een dag langer bij ons overgebleven en hebben prima nachtrust gehad.

Bezoek van Äse en Knut.

Geheel onverwacht stopten vandaag plotseling voor de deur de camper van Äse en Knut. Deze mensen zijn inmiddels al jaren vaste campingvrienden geworden van ons. Ze zijn nu al via de nodige omwegen op weg naar de camping in Palomares. Eerst gaan ze nog op bezoek bij Julien en Georgette, en daarna blijven ze nog een tijdje in Zuid Frankrijk rondhangen alvorens door te stoten naar Zuid Spanje. Het was een echte verrassing om deze twee hier te ontmoeten.

Een prachtig bloemetje.

Vandaag zijn Theresa en Cindy hier geweest en hebben voor mij een prachtig bloemstuk meegebracht. Dit omdat ze te doen hebben met de nare uitslag die het ziekenhuis ons heeft medegedeeld. Ik vond het wel héél erg attend en lief van ze. Niet iedereen doet zoiets. Al zijn ze dan nog zo veel familie van je. Maar daar ga je uieindelijk ook aan wennen. En maar hopen dat er snel een nieuwe oplossing komt voor de pijnen, daar de huidige pijnstillers te sterk blijken te zijn en meehelpen het ingeslagen traject alleen nog maar te verergeren. En stoppen of beter worden is totaal uit de boze. Daar is geen kruid tegen opgewassen. Ook daar moet je mee verder.

Daar zijn we weer eens

Dat is een tijdje geleden hé. Maar we zijn er weer. Vandaag zijn we naar Carin geweest. Carin vangt honden en hondjes op voor het dierenasiel hier en probeert die te socialiseren. Dit doet ze in de hoop dat ze zo een nieuwe eigenaar krijgen. Verder nieuws. Jullie heb ik al een tijdje in de steek gelaten met berichtgevingen. Dat had zo zijn redenen. Ik zal het hier sumier uitleggen. Ik klaag al een tijd dat ik bepaalde dingen niet meer weet of niet op de naam van het een of ander kan komen. Ook krijg ik af en toe een black-out en val zo maar om. Daarom zijn we maar eens met de huisarts gaan praten. En je weet hoe dat in Nederland gaat. Eerst een afspraak maken met een ( in mijn geval ) Neuroloog, Psycholoog, en dan maar afwachten hoe lang het gaat duren alvorens je echt geholpen wordt. Nu is dan eindelijk de uitslag binnen, en die is niet mooi. Ik sta op het randje van Dementie (Altzheimer) en er is geen weg meer terug. Mijn hersens zijn voor iemand van mijn leeftijd nu al veel te veel gekrompen. Daar moeten we het voorlopig mee doen. Volgende week komt er weer een gesprek met de huisarts en gaan we verder kijken wat te doen. Dus afwachten maar. Het hondje op de foto's is een Amerikaanse Stafford.

Laatste dag van Marian en Leny.

Tja, en wat doe je op zo'n laatste dag allemaal. De vrouwen gaan wandelen met de hond, en ik werd weer in de keuken weggewerkt. Er is vandaag heel veel gekald (Limburgs voor ouwehoeren). Nieuwe afspraken gemaakt, veel muziek geluisterd, en over componisten en hun muziek gediscussieerd. En daarna natuurlijk nog veel over boeken en nog eens boeken. Foto's: linksboven, alle drie geïnteresseerd in de Laptop, rechtsboven, het resultaat van de kok.

2e dag van de zussen hier.

Zoals jullie zien is het weer hier best lekker. Gewoon buiten wat lezen en wat keuvelen. En, ik had beloofd om vandaag weer iets te vertellen van de zussen en deze keer met foto's van de andere zus. Wat hebben ze vandaag al uitgespookt? Wel, ze zijn naar de Blokker geweest, naar A.H., Naar de Bruna, naar de Action en naar een brandschadewinkel. Net alsof die winkels in Heerlen en Landgraaf niet bestaan. Als we maar lol hebben hé.

Eindelijk weer eens wat te schrijven.

Vanaf vandaag hebben we 2 zussen van Rieny te logeren voor 3 dagen met een hond (Bernersennen). Nu heeft Rieny weer een leuke extra taak namelijk zoveel en zolang mogelijk met de hond gaan wandelen. Jammer dat de hond al op leeftijd is en zo'n grote wandelingen niet meer dagelijks aankan. Leny heeft de haren van Rieny weer gesneden zoals ze dat zelf zegt, en morgen ben ik aan de beurt. En Marian, die heeft de accordeon ontdekt en kan nu naar hartelust spelen. Vandaag alleen foto's van Marian, morgen komen er andere foto's.

'n Feestje bij Melanie en Maarten

Wie zijn Melanie en Maarten? Wel Maarten is de oudste kleinzoon van Rieny, en heeft het tweede achterkleinkind van Rieny samen met Melanie natuurlijk. Als je op zo'n feestje bent, dan pas voel je dat je echt oud begint te worden. Allemaal jongelui (familie) en een enkele opa en of oma. Maar het was toch best gezellig en druk. De drukte van al die hummels die er bij waren geeft toch een aparte sfeer. De foto's: Links een gedeelte van de jarigen en familieleden, en rechts Bram, het jongste achterkleinkind van Rieny.

Zusjesdag

Gisteren was het zusjesdag. Dit verhaaltje kon niet eerder geschreven worden daar de benodigde foto's nog niet aanwezig waren. Rieny komt uit een erg groot gezin en heeft nogal wat zusjes. Onlangs hadden ze besloten om er eens gezamenlijk (alleen de zusjes dan) eens een aparte dag van te maken met elkaar, en dat is ze gelukt. Deze dag hebben ze doorgebracht in Wereldtuinen Mondo Verde in Landgraaf. (voor de geinteresseerden hier het adres van hun website http://www.wereldtuinenmondoverde.nl/attractie) De dames hebben een geweldige dag gehad met mooi weer en zijn weer eens helemaal bijgepraat. Natuurlijk zijn er van deze dag heel veel foto's gemaakt, maar die gaan we niet allemaal publiceren. En de mannen? tja , die moesten zich thuis maar zien te vermaken. Het was de dag van de zussen en daar bleef het bij.

Carin vandaag 50 jaar

Vandaag is de oudste dochter van Rieny 50 jaar geworden. Zou je niet zeggen hé als je ze op de foto ziet dat daar een oma van 50 jaar in een super luie stoel zit. Ze viert het pas Zaterdag, maar vandaag is ze jarig en vandaag moet ze dan ook gefeliciteerd worden dachten we zo. En, we waren niet de enige die er zo over dachten. Als we ons dat zo eens aankijken dan merken we dat de tijd toch wel razendsnel voorbij gaat. Vroeger stond je daar niet zo bij stil, maar tegenwoordig lijkt het of ieder jaar sneller en korter is.

Geen zon, maar de planten worden goed verzorgd.

Jammer hé, men belooft allemaal beter weer, maar het komt er maar niet van. Toch moeten de plantjes van Rieny hun aandacht allemaal hebben, en zoals je ziet krijgen ze die dan ook. Vandaag hadden alle planten een grote beurt nodig (volgens Rieny). Dus alles uit de kast getrokken zoals knipschaar, snoeischaar, mest, bezem en ik weet niet wat allemaal nog meer. Uiteindelijk is alle afval in de groencontainer verdwenen en ziet alles er weer netjes uit. En, Rieny is helemaal tevreden over haar werk, en dat is het voornaamste.