Vandaag zijn Theresa en Cindy hier geweest en hebben voor mij een prachtig bloemstuk meegebracht. Dit omdat ze te doen hebben met de nare uitslag die het ziekenhuis ons heeft medegedeeld. Ik vond het wel héél erg attend en lief van ze. Niet iedereen doet zoiets. Al zijn ze dan nog zo veel familie van je. Maar daar ga je uieindelijk ook aan wennen. En maar hopen dat er snel een nieuwe oplossing komt voor de pijnen, daar de huidige pijnstillers te sterk blijken te zijn en meehelpen het ingeslagen traject alleen nog maar te verergeren. En stoppen of beter worden is totaal uit de boze. Daar is geen kruid tegen opgewassen. Ook daar moet je mee verder.
zaterdag 27 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten