zondag 30 januari 2011

Nôr de Mert

Vandaag was het weer alweer mooier dan gisteren en daarom zijn we maar eens met de fiets naar de markt gaan. De lucht was mooi strakblauw, maar de wind was erg fris. Je ziet op de foto's wel dat de mensen warm gekleed zijn allemaal. In de loop van de dag werd het wel weer mooi warm (20 graden) maar zo vroeg op de fiets waren een paar handschoenen niet weg geweest. De markt was in Villaricos, bij velen van jullie wel bekend. Deze markt groeit met de week, en ieder jaar dat we hier terugkomen kennen we de hele markt niet meer terug. Hij is nu al bijna het halve centrum van het stadje. Maar ze hebben er lekker bier, daar ga ik maar voor mee. Lopen en of slenteren over zo'n markt gaat toch niet meer. En ik ben hier op de camping niet de enige. Wij (kreupelen) zoeken elkaar dan maar op de boulevard op en hebben zo onze eigen gedoetjes. Als er maar een kroegje in de buurt is, dan komen we de dag wel door.

zaterdag 29 januari 2011

De regenboog had gelijk

Ja, de regenboog van eergisteren voorspelde het ons al, het mooie weer komt er weer aan. En dat is wel te zien vandaag. Overal hangt er was buiten te drogen, want we hebben weer (warme) zon. Kijk maar eens naar die lucht, alleen een paar spierwitte wolkjes en voor de rest alleen maar blauwe lucht. Heerlijk. Rieny heeft vandaag genoten van de tenniswedstrijd tussen Nalie en Kim Clijsters. Ze waren erg aan elkaar gewaagd. Nu morgen nog de heren finale. Daar kijkt ze niet zo naar uit omdat de heren bij haar niet zo sympathiek over komen. Dus zal het voor Rieny morgen wel wasdag worden. Dan zijn ook alle lijnen weer vrij en dat werkt toch weer een stuk gemakkelijker. Buiten was het vandaag ruim 22 graden. Dus wie daar over durft te mopperen...

vrijdag 28 januari 2011

Het mooie weer komt er weer aan.

En zo zag het er gisteravond uit. Een van de prachtigste regenbogen die ik ooit gezien heb. En inderdaad, vandaag schijnt het zonnetje weer. De buitentemperatuur is al opgelopen iets boven de 20 graden. En in de lucht zijn volop weer blauwe plekken aanwezig terwijl diezelfde lucht gisteren zwart zag. We mogen dus helemaal niet mopperen. Dan zal het voor Rieny morgen wel weer wasdag worden, en voor mij shoppen bij de chinezen. Ik heb nog het een en ander nodig wat in Nederland niet verkrijgbaar is of verboden, maar hier zijn andere regels. Of ze trekken zich er niets van aan. Mij een zorg, als ik maar aan mijn gewenste materiaal kan kopen. Oh ja, als je de regenboog wilt zien op het grote formaat, dan moet je natuurlijk wel even naar beneden scrollen. Jammer dat mijn camera niet vastgelegd heeft hoe de werkelijkheid was, die was tien maal mooier. Maar we doen het er mee.

donderdag 27 januari 2011

Nederland lijkt dichterbij te komen.

Het is nu al 3 dagen grauw, koel en nat weer. Het lijkt inderdaad Nederland wel, maar dan met een andere temperatuur. Het is rond de middag nog steeds ongeveer 15 graden, en dat is voor hartje winter niet slecht. De camping begint zoals altijd in deze periode te veranderen in een groot zwembad. Maar de bewoners worden er niet koud of warm van. Ze zijn dit gewend en weten allemaal in hun achterhoofd dat het thuis vele malen slechter en zeker heel veel kouder is. We vermaken ons toch wel, zit daar maar niet over in. Rieny zit aan de buis gekluisterd omdat er tennissen op de TV is, en ik ben weer boeken aan het restaureren. Zo hebben we allebei wat te doen. Morgen is het weer boodschappendag bij de Lidl. Daar gaan Rieny en Marjan naar toe en maken daar meteen een klein uitje van door na het boodschappen hebben gedaan de kroeg in te duiken. Zonder mannen erbij vinden ze dat van tijd tot tijd best aardig om te doen. De camping staat op dit moment trouwens zo goed als helemaal vol. Juan maakt weer goede zaken.

dinsdag 25 januari 2011

Ons (tegenwoordige) Stamcafé

Hier in Palomares is een gemeenschapshuis annex postkantoor annex bibliotheek. Iedere Dinsdagmiddagmiddag komen vele jongemannen van onze leeftijd of wat ouder hier bij elkaar om een kaartje te leggen en wat te drinken. Alle tafels en stoelen zijn dan ook allemaal bezet. Hun vrouwen schuifelen allemaal naar boven met of zonder lift, en wat die daar doen, daar zijn we nog niet achter. We weten wel inmiddels dat het er berengezellig is en dat we gewoon in de groep opgenomen zijn. Ze spelen daar een kaartspel met tekens er op wat ik nog nooit ergens anders heb gezien. Soms denk je dat ze ruzie hebben, maar dat is gewoon de heftigheid waarmee gespeeld word. Buiten ons zie je er nooit buitenlanders. Ik denk dat zo'n sociaal café voor hun te min is en dat ze zich daar niet thuis voelen. Wij denken daar anders over. In Spanje is het leuker om met de plaatselijke bevolking om te gaan dan op de camping met de Engelsen. Niet dat de Engelsen vervelend zijn, maar de spontaniteit van de Spaanse bevolking spreekt mij meer aan. De bijgevoegde foto's. Linksboven, de buitenlanders (wij dus) aan de bar. Rechtsboven, De Spanjaarden met hun kaartspel. Linksonder, Helmut y Maria. Waarschijnlijk zal Herman deze dame zich nog wel herinneren. Maria werkt hier al heel wat jaartjes en kent iedereen zoals dat ook hoort op of in een dorp. Zelfs de vaste stamgasten van de camping die hier ieder jaar terugkomen kent ze. Ze weet zelfs precies wat hun lievelingsdrankjes zijn, en dat is gewoon leuk. Maria en haar dorpshuis horen gewoon bij elkaar.

maandag 17 januari 2011

Fietsen en wijn uit Pulpi

We zijn alweer een paar dagen verder. Gisteren hebben we met z'n tweetjes een fijne fietstocht gemaakt. Het weer was mooi, maar aan de frisse kant. En wat is er dan leuker om een terrasje op te zoeken voor een pilsje en koffie. Vandaag zijn we naar Pulpi geweest om wijn in te slaan. We waren door de voorraad heen. We moeten tegelijk voor meerderen in ons straatje dezelfde wijn meebrengen, en hebben dat natuurlijk ook gedaan. Twee dagen hebben we geen internet gehad, dus ik moet nog heel veel post binnenhalen en veel boeken gaan uitsorteren en versturen. Dat zijn ebooks oftewel electronische boeken die je op een E-Reader kunt lezen. We hebben er nu over de 5500 binnen gehaald. En natuurlijk ook weer verder verspreid. Zo worden we wel beziggehouden.

zaterdag 15 januari 2011

Een van de dagelijkse wandeldagen van Rieny en Connie

Ja, jullie lezen het goed. Rieny gaat iedere dag met iemand een grote wandeling maken. Soms is dat Marianne en dikwijls nu Conny. Meestal gaat het de bergen in. Op bijgaande foto's zien jullie hun op de dagelijkse wandeling van vandaag. Het weer is en blijft maar mooi, dus de dames blijven wandelen. Vroeger deed ze dat iedere dag met Marrón, maar nu heeft ze een ander maatje nodig, maar waar vind je iemand die de moed op kan brengen om iedere dag, geen of goed weer een wandeling van ongeveer 2 uur gaat ondernemen? We zullen straks thuis maar eens driftig gaan zoeken. Nu kan ze in ieder geval voorlopig vooruit.

woensdag 12 januari 2011

Bezoekje aan Pieter, Carin, Aldi en de Eroski

Eigenlijk staat alles al in de koptekst. Vandaag zijn we bij Pieter en Carin In Aguilas geweest. Carin had weer wat nieuws. Vandaag had ze oliebollendag. Je kunt maar op het idee komen hé. Alle kennissen van hun camping waren uitgenodigd om oliebollen te komen eten en Pieter mocht ze allemaal bakken. Ook wij hadder er een paar gehad. Nadat wij weg waren gegaan ging ze nog appelbeignets maken omdat ze nog erg veel meel over had. Wij zijn toen naar de Eroski en later nog naar de Aldi geweest. Dat was ook voor het eerst dit jaar. De Aldi had veel kleine leuke aanbiedingen. (levensmiddelen). Dus hebben we redelijk wat ingeslagen. De buitentemperatuur was geweldig, maar in de Eroski was het (voor Rieny) te koud. Daarom draagt ze in de koffiebar mijn vest. Ik heb nog geprobeerd om zo weinig mogelijk blauwe lucht op de foto te zetten om jullie niet jaloerser te maken dan jullie al zijn. Maar een klein beetje blijf je zien.

zaterdag 8 januari 2011

Wokken bij de Spaanse Chinees

Vanavond zijn we (Rieny, Conny, Bob en ik) wezen eten bij de Spaanse Chinees die er een soort wokrestaurant op na houdt. Lekker? Smaken verschillen enorm. Wij tweetjes hebben het in ieder geval lekker gevonden. En dan de gezelligheid er nog eens bij, zo'n avond kan eigenlijk niet meer kapot. We zijn natuurlijk echte Nederlanders en blijven maar opscheppen (letterlijk en figuurlijk). De vis (die ik altijd het liefste heb was in ieder geval erg goed vers en smaakte héérlijk. Aan het einde iets te veel ijs gegeten, maar dan morgen maar alles wat soberder doen. Rieny gaat morgen weer te voet naar de markt, dus die loopt alle calorieën die ze vandaag te veel tot zich genomen heeft er wel weer van af.

woensdag 5 januari 2011

Turre

Vandaag even naar Turre geweest om Sinterklaa... oh, sorry, Drie Koningen inkopen te doen. Drie Koningen is hier in Spanje hetzelfde (althans voor de kinderen) als Sinterklaas bij ons. Morgen is het dus overal pakjesdag en lekker eten en is alles weer gesloten. Lekkere lange rijen voor de kassa, en niet voor de kassa's want er was maar één kassa open en de winkel was propvol klanten. Maar dat weet je hier, men heeft immers altijd tijd genoeg met alles. We ondernemen nu van alles om onze geest een beetje te verzetten, anders zit je de hele dag in de camper maar aan onze trouwe viervoeter te denken, en dat is ook weer niet goed.

dinsdag 4 januari 2011

Even in het dorp Tapas eten.

Vandaag was het zo'n mooi weer, dat we in plaats van thuis een boterham te eten we even naar het dorp (Palomares) gegaan zijn om Tapas te eten. Er is daar een Tapas-bar die pretendeert 102 verschillende tapas in huis te hebben. En wat je daar ook kiest, een van die (redelijk) ruime tapas of een drankje, alles kost daar één Euro per stuk. Eindelijk heb ik (Harrie) mijn lievelings-tapa weer eens kunnen eten. En dat is Carne con Tomate. Omdat het zo'n mooi weer was zijn we samen met de buren op de fiets gegaan. Wat een verschil is dat op die heuveltjes rond de camping om met een gewone fiets met versnellingen of zoals wij met een electromotor te rijden. Wij schieten omhoog zonder ook maar de minste kracht te hoeven gebruiken. Zalig is dat.

maandag 3 januari 2011

Marrón

Heel, heel veel hebben wij (Rieny en Harrie) altijd om onze Marrón gegeven. Onze Marrón die we als puppie gevonden hadden, gevangen in een doornenstruik in Almerimar. Daar had hij destijds zijn leven aan te danken omdat hij op eigen kracht daar nooit meer was uitgekomen. We hebben hem vertroeteld en alles voor hem gedaan wat we konden. Heel veel liefde heeft hij van ons gehad en wij hielden echt van hem. Maar Marrón was en bleef een wilde hond die zijn eigen leven leide. Voor ons was er geen beter huisdier te bedenken, maar hij werd steeds gevaarlijker voor vreemden. Dat is de reden dat we vandaag Marrón hebben laten inslapen. Tranen met tuiten hebben we gelaten en doen dat nog steeds als we aan ons maatje denken. Maar hij was echt te gevaarlijk voor andere mensen geworden. Voor hem bestonden maar twee mensen, en dat waren wij. En daar hield het voor hem mee op. Anderen viel hij aan met alle nare gevolgen van dien. Rust zacht lieve vriend, je was een geweldige kameraad voor ons. Het zal nu stil zijn in huis.