Het mooie lieve leventje houdt aan.

Eigenlijk niets bijzonders, maar je moet toch wat schrijven hé. Vandaag zijn we bij de buren gaan borrelen op hun uitnodiging. Gewoon gezellig want we dachten dat het zou gaan onweren. Maar zoals meestal hier, zaten we amper een kwartier bij elkaar en begon de zon weer volop te schijnen zonder dat we ook maar een drup gezien hadden. Ja, ik hoor sommige trouwe lezers al zeggen "dat moeten dan die buurman die zo ijzersterk is en weer daarvan de buurman met die grote waterpomptang van een paar dagen geleden zijn". Dat klopt. Maar ditmaal waren hun wederhelften er ook bij. Jammer dat ik op het moment geen alcohol wil drinken omdat ik zelf vind dat ik teveel medicijnen (tijdelijk) gebruik. En dat kan samen niet echt goed gaan. En nu hadden ze m'n lievelingsdrankje nog wel in huis. Oude en Jonge Genever. Ik heb me me toch maar een pilsje beloofd en dat is goed gevallen. Volgende keer beter. Misschien vergeten ze dat ze Genever in huis hebben en blijft er nog een borrel over alvorens ze naar huis gaan.

Gerookte wilde zalm met gebakken aardappeltjes en salade.

Ja, ja, het mooie leven hier houdt maar niet op met mooi zijn. Vandaag waren we te gast bij Heinrich en Gisela. Tjonge tjonge wat hebben we daar weer genoten. Heinrich had een rookpan bij zich en had daar een prachtig stuk verse wilde zalmfilet in gerookt. Daarbij waren er gebakken aardappeltjes. En dat samen met Bob en Connie. Gisela had een schnaps gemaakt van gemberwortel. En dat was me toch lekker, maar ook verschrikkelijk heet. Ik (Harrie) heb maar één slokje genomen en toen begon het toch te branden achter in mijn keel. Nou ja, was die meteen ff gedesinfecteerd. De dames dronken wijn en de heren bier. Connie had voor een lekkere salade gezorgd en Rieny een toetje wat de Duitse gasten nog nooit gegeten hadden. En dat was Tutti Frutti met slagroom. Dat was voor hun in ieder geval helemaal nieuw. Dat over het etentje. Dan mijn gezondheid. Rieny heeft bij de apotheek een anti antibiotica kuur gehaald en nu maar afwachten of die zijn werk gaat doen. Tevens bracht ze een doosje strepsils tegen mee voor de verzachting.

Een dag met wat pech

Gisteren was het een hele vreemde dag voor mij speciaal. Ik voelde me al niet lekker en denk dat ik door zolang onder die camper en een hele poos met dat koude water te hebben gerommeld een lichte griep met keelontsteking heb opgelopen. Ik weet dat mijn gezondheidsweerstand erg laag is, en dat ik daar voor moet oppassen, maar bij een temperatuur van 28 graden, en dat was het eergisteren denk je daar niet aan. Tot overmaat van ramp ben ik gisteren met mijn zieke kop toch even met de fiets naar het kantoor op de camping gaan om daar iets te maken voor internet want iedereen zat weer eens zonder. Nou zover is het niet gekomen. Een twintigtal meters voor het kantoor begint de "weg" te klimmen en juist op dat moment krijg ik een blac-kout. Harrie met fiets en al tegen de grond, en ik bleef doorrollen tot ik beneden aan de weg was. Vele campingbewoners hadden het gezien, dus hulp was er genoeg. Zo'n black-out trekt zo weer bij, ik krijg dat wel vaker, maar op die harde kiezelsteentjes hier was het toch niet prettig. Op dit moment kan ik geen foto bijplaatsen. Die komt er binnenkort bij te staan. Rieny heeft een foto van me gemaakt toen ik in bed lag en verrekte van de pijn. Nu is ze wandelen in de bergen en heeft de camera waar die foto opstaat bij zich. Hij wordt alsnog binnenkort hierbij geplaatst. Vandaag Zaterdag de 26e heb ik bovenstaande foto alsnog geplaatst. Helaas niet zo scherp (Rieny heeft andere ogen dan ik) en vandaag heb ik een antibiotica kuur gekregen omdat er ook nog oorontstekeking dreigde aan te komen.

Help, waar zijn ze?

Het is toch overal en altijd hetzelfde hé, als je ze nodig hebt dan zijn ze er niet. Ik bedoel Jan of Frank. Vandaag hadden we een verstopping van de vuilwatertank. Daar kan zo'n 160 Liter water in. En vandaag zat die tank (toen Rieny op de meter keek) bijna vol. En dat moet niet kunnen daar de buitenkraan van die tank altijd open staat met een emmer eronder. Bij nadere inspectie bleek er alleen een heel dun pielstraaltje water uit te komen. Conclusie, een verstopping. Met veel techneuten erbij hebben we het eigenlijk alleen op papier kunnen oplossen. Dat wil zeggen, we wisten op een gegeven moment precies wat te doen, maar natuurlijk was het juiste gereedschap bij niemand aanwezig. Uiteindelijk is het me alleen toch gelukt om die kl..e buis er onder uit te krijgen en de kraan er weer op nieuw op te bevestigen. Dat ging niet zonder slag of stoot. De buurman die ijzersterk is en een supergrote waterpomptang weer bij zijn buurman had geleend heeft uiteindelijk met mij samen het kraantje van die PVC buis kunnen krijgen. Hij zit nu ook nog eens op een veel betere plaats en bij een eventuele volgende verstopping kunnen we zonder gereedschap in de tank. Dus alles is weer naar tevredenheid opgelost. Op de foto's zie je eerst de onderdelen (buis (pvc) met koppelstukken) die ik verwijderd heb, en op de andere foto zie je het aftapkraantje voortaan rechtstreeks op de afvaltank zitten. Eind goed, al goed.

Waar oh waar.

Dat is een vreemde koptekst om mee te beginnen nietwaar? Wat is er aan de hand. Wel. Twee plaatsen verder in ons rijtje staan ook Nederlanders en die waren gisteren in Dessert Spring sinaasappels wezen plukken. Dit weer samen met hun buren. Plotseling komt een erachter dat zijn bril is verdwenen. Gewoon waarschijnlijk ergens in een boom. Zij met z'n allen weer terug en maar zoeken. Maar helemaal niks noppes. Vandaag zijn ze weer teruggegaan en wij mee. Vier ogen extra zien toch meer hé. Zo gezegd zo gedaan. Uiteindelijk was ik zo moe, en stikte ik van de pijn in mijn rug, dat ik alleen naar huis terug ben gegaan. Na een tijdje gelegen te hebben was ik weer zover dat ik mijn pc kon aanzetten, post gaan ophalen en versturen, en dit verhaaltje schrijven. Mochten zij straks thuiskomen met of zonder bril, dan wordt het alsnog hier vermeld. Ik hoop dat ze succes hebben want het schijnt wat merk en uitvoering betreft een kostbare bril te zijn. We wachten af.    Beloofd is beloofd. Ik zou nog even het resultaat van de zoekaktie mededelen, en dat is dus niets, helemaal voor niets hebben we vandaag boom voor boom onderzocht en de grond eronder, maar helaas geen dure bril gevonden (ook geen goedkope). Dan maar naar de verzekering. Ik hoop dat dat nog kan werken.

Hoy

Hoy, dat betekent hier gewoon vandaag. Vandaag zijn we naar de markt in Turre geweest. Niet speciaal, we waren eigenlijk van plan om in Turre naar een Supermercado te gaan toen we merkten dat het daar ook marktdag was. En dan met dit verschrikkelijke mooi weer, daar konden we niet aan weerstaan om die markt ook even met een bezoek te vereren. Het was er 25 graden in de schaduw. De markt daar was groot, gezellig, niet te druk en vooral erg goedkoop. Rieny heeft er een mooie schort gekocht voor € 2.- , en een heel mooi sierlijk T-Shirt anno truitje voor maar € 5.- Dat zijn de echte koopjes. Daarna nog een terrasje pikken met tapas en koffie en een koud biertje na, en deze dag kan niet meer kapot. Ik plaats hier wat foto's bij die voor zichzelf spreken en dus geen uitleg behoeven. In die bewuste Supermercado waar Rieny zo graag komt is een schap met alleen maar ontelbaar veel soorten marmelades en jams. Gewoon een luilekkerland, althans voor de liefhebbers. Ook hebben ze er veel Hollandse producten zoals krentenbollen, peperkoek met gember en met geconfijte vruchten, of met kandij, gewoon van alles tot en met Nederlandse graanjenever toe. Onder andere onze bekende vierkante flessen Bokma. Op de markt waren stands met tweedehands Engelse boeken, erg veel gereedschap, en héél veel fruit. We dachten onderhand wel alle plaatselijke fruitsoorten te kennen, maar dat viel tegen. Wat is dat toch een prachtig gezicht, al dat mooie verse fruit mooi uitgestald in zo'n kraam. Het water begint je in de mond te staan bij de aanblik ervan. Dus, volgende week terug naar Turre en gelukkig niet naar Nederland waar het leven saai en kleurloos is en de jeugd geen respect meer voor ouderen heeft. Dat is hier wel anders.

Vandaag windkracht 11 of 12

Gisteren het mooiste weer van de wereld, en nu, ja je leest het goed hierboven, storm. En wat voor een storm. Alles schud op en neer, en ik heb alle elastieken van de tent moeten vervangen want ze waren allemaal geknapt. Gelukkig had ik nieuwe en sterkere bij me. De vorige waren ook al tig jaren oud en helemaal poreus geworden. Deze kunnen er weer enkele jaren tegen. Vandaag hadden we vanwege de harde wind (en nu begint het nog te regenen ook)(17.05 uur) een etentje voor 8 personen gepland bij Connie. Connie heeft de grootste voortent en dat kwam met dit weer nog eens goed uit. We hebben volop genoten. Want Helmut had enkele konijntjes op een hele speciale manier bereid. Daarbij pasta met een verukkelijke saus met als basis Martini. En daarna nog een salade met een sausje waar het geheim niet van werd prijsgegeven. Als naspijs koffiepudding met vanillesaus, alles zelf gemaakt door Marianne. En nu (17.58 uur) is het weer het mooiste weer van de wereld. Geen wind, geen regen, alleen maar zon en blijde gezichten. Dit is leven als God in Spanje.

Ander weer op komst

Zoals je wel aan de foto's kunt zien is er ander weer op komst. Maar volgens het weerbericht zou dat maar twee dagen zo zijn. Daarna wordt het weer 23 graden. Mopperen mogen we dus nog steeds niet wat het weer betreft. En een paar daagjes knusjes en gezellig binnen is ook helemaal niet erg hoor. We vermaken ons uitstekend. We hebben zeer goede wijn en schnaps in huis, wie doet je wat. Eten voor wel een week, en frisdrank en toiletrollen ook allemaal voldoende. Verder natuurlijk onze eigen douche, toilet en gootsteen.

Rieny's Plantje Zonder Naam

Vandaag is Rieny met haar trouwe metgezel (Connie) weer op zoek gegaan naar haar plantje. En wat vond ze onderweg? Wel dezelfde plantjes die alleen al veel verder uitgegroeid waren. Die moest ik jullie even laten zien. Ze is nu erg in haar sas dat ze gevonden heeft wat ze wou weten. En het wordt nog een mooie plant ook. Volgende keer moet ze mijn camera maar meenemen voor scherpere opnames. Maar deze zijn al erg goed. Dit is wel het einde van het Plantjes verhaal. Vandaag was het 23 graden in de schaduw en zijn we vanmiddag eens op zijn Duits gaan Frühshoppen. Eerst zorgen dat er in je maag een goede ondergrond aanwezig is, en dan op naar de kroeg. En dat is nou eens leven. Gewoon midden overdag rond 1300 uur in de kroeg (of op een terrasje) gaan drinken waar je zin in hebt. En dat op een steenworp afstand van de camping.

Sinasappels kopen? of toch maar gewoon halen.

Op dit moment is de prijs van sinaasappels in de winkels aan de hoge kant. Maar ze worden volop door iedereen gekocht want die dingen zijn gezond. Je ziet ze alleen maar in de grote supermarkten, want de mensen hier in het dorp weten wel beter. Je gaat gewoon naar Dessert Spring, dat is een golfresort van de Engelsen met heel veel geld hier vlakbij, en daar kun je zoveel als je maar kunt dragen of vervoeren GRATIS sinaasappels plukken. Daar is een uitgestrekte plantage die niet meer in gebruik is en iedereen (ook de dorpelingen) halen daar hun dagelijkse portie vitamientjes. Op de foto's zie je hoe geweldig veel er op de grond liggen, maar loop je iets verder de plantage in, daar hangen de bomen nog helemaal vol. Plukken maar.

Een van Connie's en Rieny's wandelingen.

Vandaag was Rieny tijdens haar dagelijkse wandeling haar pas ontdekte plantje gaan opzoeken om te zien hoe het zich ontwikkelt. Het viel een beetje tegen. Ze had er meer van verwacht, maar ze moet (volgens mij) nog wat meer geduld hebben. Verder was de wandeling erg leuk. Op het veld werd overal hard gewerkt, en de schaap - geiten hoeder staat al klaar met zijn kudde om het veld in beslag te nemen zodra het sein klaar wordt gegeven. Als je die hele toestand van het oogsten met een beetje toegeknepen ogen bekijkt doet je dat toch denken aan de vroegere slavernij. Je ziet een blanke (Spanjaard) en de rest zijn allemaal gitzwarte mensen die zich voor een paar grijpstuivers kapot moeten werken. En dat iedere dag. Nee, het is niet eerlijk zoals dat hier gaat. Wat kost zo'n kropje ijsbergsla nu in Nederland? Hier in de winkel € 0.90 veel te duur als je ziet wat die zwarte jongens er voor krijgen. Maar laten we hier niet te lang bij stil staan daar er in Nederland in de tuinbouw ook nog ongelooflijk veel met mensen gerotzooid wordt. Persoonlijk ken ik mensen die daar de dupe van zijn en die worden totaal uitgebuit omdat de werkgever weet dat ze illegaal zijn en daar dan ook volop profijt van maakt om zijn eigen beurs te spekken. Echt de Nederlandse VOC mentaliteit zoals Balkende het zich voor de geest haalde.

Kappersdag met een feestje na.

Vandaag is Sheila (onze vaste kapster hier) weer eens present. Op zo'n dag komen heel veel mensen bij ons om zich te laten knippen. En onderhand (traditiegewoon) speelt zich dat allemaal op ons terreintje af. Het maakt van zo'n dag toch weer een aparte dag. Ik heb hier alleen foto's van Rieny geplaatst daar niet iedereen met foto en al op internet wil. En daar houd je dan rekening mee. En Sheila heeft weer een goede dag omdat ze niet overal heen en weer naar toe hoeft te reizen. Sommige klanten komen van andere campings naar hier om door haar geknipt te worden en tegelijkertijd voor de gezelligheid. Men ziet elkaar dan na een lange tijd weer eens allemaal, en dat geeft een reuze gezellige dag.

Later op de dag gingen de Engelsen nog een verjaardagsfeestje bouwen. En hoe later het werd, hoe meer men de zon opzocht. En zoals iedere avond moet je als je lang van de zon wilt genieten het midden van een pad uitzoeken want daar is geen schaduw van de caravans en campers. Maar dat weten we allemaal al jaren en er wordt volop gebruik van gemaakt zoals je op de onderste foto kunt zien. De foto lijkt wat donker, maar vergeet niet dat hij al laat op de middag vlak voor de zon onderging is gemaakt. Gezelligheid kent geen tijd komt hier op zo'n camping echt tot zijn recht. In Holland kun je je zoiets niet voorstellen. Iedereen leeft daar zijn eigen leven en is altijd even druk. Wij zijn blij dat we van dat drukke bestaan af zijn. Dat kan toch uiteindelijk ook niet goed zijn voor de mens. Maar we moeten het zelf maar allemaal voor onszelf uitzoeken wat je wilt. En wij houden van deze sfeer.

Alweer een marktdag

Vandaag, bloedjeheet weer traditiegetrouw naar de markt. Je kon er over de koppen lopen zoals ze dat bij ons in Brabant zeggen. Alle straatjes waren verstopt met auto's die geen kant meer op konden. Dat is toch wel leuk om te bekijken vanaf een luie stoel op een terrasje met een heerlijke koffie erbij. En dan hebben die Engelsen geen gewone auto's, maar van die bakbeesten die alleen maar door een straatje kunnen als de spiegels van de geparkeerde wagens ingeklapt zijn. De Spanjaarden hebben daar wel een oplossing voor als je een auto tegenkomt waar de spiegels niet van zijn weggeklapt, gewoon eraf rijden. Het is toch net of het hier al midden zomer is. Het weer is iedere dag schitterend. Alleen in de vroegte kun je nog wel even een vest gebruiken, maar de rest van de dag.... Wat zijn we eigenlijk toch verwend hé. De foto's hoeven deze keer eigenlijk geen uitleg. Je ziet: Rieny met hoed, Rieny op de boulevard en een klein stukje markt. Dat was het. Na de markt zijn we eerst koffie gaan drinken, en daarna op de camping op bezoek bij Julie en Peter. Daar werd ons een lekker koud glaasje Gingerale aangeboden. Een heelijk verfrissend drankje en je word er niet beschonken van. Nu is het tijd om de fietsen weer eens op te laden. De indicatie meter vind dat het tijd is, en dan doe je dat maar, anders moet je morgen veel te hard trappen als je hier ergens naar toe wilt. Al zijn er genoeg mensen die zo'n ding (electrische fiets) maar niets vinden, er zijn er ook steeds meer die er een bij zich hebben. Het is hier gewoon héérlijk rijden op zo'n ding. En daar zijn al die electro-bikers het mee eens.

Zon en BBQ

Vandaag was het een uitgelezen dag om met velen een BBQ te organiseren. Wat wil je, windstil, 22 graden in de schaduw en een prachtige heldere lucht. Wie waren er allemaal. Wel: Helmut oftewel de bbq specialist, Marianne, Connie, Bob, Heinrich, Gisela, Rieny en ik. En dat allemaal op ons terreintje in de héérlijke zon. En morgen is ons weer zo'n weer beloofd. We zouden allemaal ons eigen vlees meebrengen en drankjes. Oftwel een BBQ op z'n Amerikaans. Dat doet aan de smaak natuurlijk niets af. De sfeer zat er goed in vooral omdat juist Heinrich en Gisela net een uur voor aanvang pas aangekomen waren. Die vielen met hun neus in de boter. En als toetje hadden ze toch mijn lievelingstoetje namelijk citroenijs. Héérlijk. (Natuurlijk hadden we dat zelf aangeschaft). Zien jullie in de uiterste hoekjes van de foto's die welbekende mooie blauwe lucht?

Zomaar een van Rieny's dagelijkse wandelingen

Ja, die Rieny kan het niet laten om iedere dag zoveel mogelijk te lopen. Of het nou naar de supermarkt is (7 kilometer heen en terug), of naar de markt (10 kilometer heen en terug) of naar en door de bergen (ongeveer 8 kilometer heen en terug). Dat laatste lijkt niet veel, maar het is rul zand en veel klimmen. Ik doe het haar niet na. Vandaag had ze bij grote uitzondering haar camera eens meegenomen. Nu is wat Rieny fotografeert niet hetzelfde als wat ik zou fotograferen. Maar ieder zijn eigen meug hé. Zij heeft er erg veel zin en lol in. Ook al regent het een beetje, dat deert haar echt niet en ze zal er dan ook niet voor thuisblijven. Nu wordt het tijd om in Nederland straks een wandelpartner te zoeken. Eerst had ze Marrón, maar helaas dat is voorbij. Wie meldt zich? Foto's: Linksboven, een plantje dat zich aan het ontwikkelen is met een mooie bloem er in. Rieny wil de komende tijd het groeiproces van dit plantje met de camera gaan volgen. Foto rechtsboven: Gewoon een plaatje vanaf een heuvelrug richting zee.

Huércal-Overa

Vandaag speciaal voor Jan naar Huércal-Overa geweest om te proberen lampjes van 220 volt en 7 Watt aan te schaffen en nog een pot oranje loodmenie. Maar helaas Jan, helemaal niets te koop daar en het komt ook geen van beiden meer in hun bestand terug. Daar zul je het mee moeten doen. Verder zijn we daar het ziekenhuis eens gaan bekijken. Rieny had er al veel over gehoord maar was er nog nooit geweest. Elders op dit blog vind je diverse foto's van dit ziekenhuis. We zijn in de kantine een tostada en een kopje koffie wezen nuttigen. Daarna nog naar een supermarkt geweest en een ongelooflijke grote Chinese bazaar. Zo'n grote had ik werkelijk nog nooit gezien. En wat hebben we daar gekocht? Helemaal niets. Het was gewoon leuk om daar rond te snuffelen. Foto's, Linksboven: een flinke brander met daaronder de grootste soeppannen die men daar had met roerlepel. Rechtsboven: Rieny in de ziekenhuiskantine iets aan het bestellen. De foto van de brander is met verkeerde instellingen genomen, maar dat merk je pas als je weer thuis bent. Misschien word hij nog wel eens vervangen. Voorlopig doen we het er mee.

Feestje???

Omdat het vandaag bij hoge uitzondering geen feestdag was, en er in onze kennissen en vriendenkring hier ook geen jarigen of zo zijn, had Connie besloten om vandaag maar te gaan vieren dat er niets gevierd kon worden. En zo geschiedde het. Connie en Bob hadden de grootste voortent, en die werd verbouwd tot feesttent. Connie had voor hapjes, sausjes, eitjes, drankjes en van alles meer in huis gehaald om de middag te laten slagen. En geslaagd was hij. Bedankt hé Connie. We hoefden vanavond alleen nog maar een kopje soep te nuttigen en toen zaten we helemaal vol. We hebben dus weer een leuke dag achter de rug.