Laatste dag van dit jaar.

Het is gewoon niet te geloven, buiten vandaag stralende zon, geen wind en 19 graden. In de voortent was het verschrikkelijk warm door de zon, en toch moesten er oliebollen gebakken worden. Dit om de oude traditie van Herman From voort te zetten. Het begint een gewoonte te worden dat er maar een gek op de camping voor (bijna) iedereen oliebollen bakt. En ja, jullie weten wie die gek is. Maar het is hartstikke leuk te zien hoe dat gewaardeerd wordt. Op de linkerfoto is Rieny oliebollen op een schaaltje aan het leggen om weg te brengen. Op de rechterfoto zie een stiekem vanuit de camper genomen foto om te laten zien hoe het weer hier is.

Marrón in de bergen

Eindelijk heeft onze Marrón het helemaal naar zijn zin. Helemaal los in de bergen in alle vrijheid. Het beest kon zijn geluk niet op. Vooral omdat hij tegenwoordig hier op de camping als we daar met hem lopen gemuilkorfd is. Dit naar aanleiding van een ongelukje dat nog niet voorbij en of over is. Maar dat is ons probleem. We zijn goed verzekerd. De hond kon er niet echt niets aan doen, dus wij gaan maar gewoon door met het beest verwennen en laten spelen op plaatsen waar hij geen mensen tegenkomt. En als je dan naar de foto's kijkt, dan zie je dat hij daar geweldig van geniet.

Hoe ziet blauw er uit

Stomme tekst hierboven hé. Maar toch ook weer niet zo heel gek. Klik maar eens op bijgaand foto. Hoeveel kleuren blauw zie je hier wel niet. Deze foto is gemaakt hier aan het strand achter de camping. De lucht, het water, de kleding van Rieny, alles in diverse kleuren blauw. Dit heeft natuurlijk niets met ons verblijf hier te maken, maar ik vond het gewoon een leuke foto. Hij is overigens gemaakt met de camera van onze buurvrouw Connie. Die maakt weer een heel ander formaat foto's dan dat ding van mij.

Vandaag Wasdag vanwege het mooie weer hier

Lekker iedereen jaloers maken met onderstaande tekst en foto's. Het is hier het grootste deel van de camping zo net na de Kerst in de bol geslagen en alle vrouwen menen vandaag een wasdag te moeten houden. Zo ook Rieny natuurlijk want ook die kan niet achterblijven. Het weer leent zich er dan ook ontzettend goed voor. !9 graden in de schaduw, Onbewolkt, en een klein beetje Noordenwind. Die had beter van de andere kant kunnen komen, maar ja, we kunnen niet alles hebben. We zijn de Kerstdag goed doorgekomen en verheugen ons alweer op oudejaarsavond. Die is hier altijd heel erg gezellig. Maar daar lezen jullie binnenkort wel meer over. En over die blauwe lucht zullen we het voorlopig maar niet meer hebben hé.

Kerstmis 2010

Vandaag is het de eerste en meteen de laatste Kerstdag. Hier in Spanje kennen ze maar een Kerstdag. Morgen is gewoon een doordeweekse Zondag. We zijn vanmorgen begonnen met koffie en zelfgemaakte spijsbroodjes samen met onze buren (Connie en Bob) die ook de spijsbroodjes hadden gemaakt. Daarna zijn we al onze kennissen op de camping af gaan lopen om iedereen onze Kerstwensen te brengen. Nou dat was voor Marrón natuurlijk een groot feest. We hebben een paar foto's van deze rondtocht en die zie je hier staan. Op de linkerfoto zijn we op bezoek bij onze Noorse vrienden, en op de rechterfoto zie je van links naar rechts Erik, Karina en Rieny. Erik en Karina komen uit Denemarken. Karina heeft een typisch Deense Kerstmuts op. Hoe deze dag zich verder gaat ontwikkelen zien we nog wel. Maar het wordt gegarandeerd vreselijk gezellig.

En, het werd gezellig. Veel aanloop gehad, een kado van de campingbaas, en dan natuurlijk het Kerstdiner. Voor dat dat Kerstdiner aanving, had ik een telefoontje met mijn broer Jan. Bij sommige van jullie wel bekend. Jan had voor zichzelf een eigen Kerstdiner gemaakt. Hier volgt de beschrijving. Spruitjes met balkenbrei. Dat was het dan. We hebben in een deuk gelegen, niet om hem uit te lachen, maar om de originaliteit. Morgen is hij utgenodigd bij zijn (mijn) zus, maar of hij er gaat komen met dit weer en sneeuw, dat vraagt hij zich wel af. Dan bij ons. Wij zijn gestart met: Ossestaart soep met geroosterd brood er in belegd met speciale kaas. Na 20 minuten een visschotel (zie foto) met 5 soorten vis en pathé. weer zo'n 20 minuten later, Schapenbout met gebakken aardappeltjes en hele kleine tuinboontjes. Die waren nog kleiner dan kleine erwtjes. En ieder bord van het begin tot het einde was voorzien van de nodige liflafjes om het geheel een eigen stijl te geven. Natuurlijk was het allemaal weer veel te veel, maar onze Marrón had er geen moeite mee. Als toetje Tiramisu, een heerlijk nagerecht. Nu zitten we aan een heerlijk glas cognac te nippen met een mooie natuurfilm op TV erbij. Al met al een geslaagde dag.

Even op en neer naar Lorca

Bob had zijn Spanveer voor de stormkabel vergeten en aangezien je zo'n ding hier nergens los kunt kopen zijn we even naar Lorca gegaan. Gewoon even 130 kilometer rijden. Voor Spaanse begrippen een afstand van niks. Daar is een Caravan cq Camper winkel en ja hoor, daar zijn we geslaagd. Ik ben erg blij voor ze daar het hier soms erg tekeer kan gaan met de wind. En als je dan geen stormband over je tent hebt zitten, gaat hij gegarandeerd de lucht in. Maar dat is nu allemaal weer in orde. Rieny gaat vanmiddag nog even sinaasappels plukken zodat we weer een hele tijd vooruit kunnen.

Helemaal vergeten, het regent hier ook wel eens.

Wie had dat gedacht, midden in de winter een fikse regenbui. Maar jullie zien dat dat niemand deert. Men blijft er vrolijk en goed gehumeurd onder, en de dagelijkse praatjes gaan direct na de regen weer van start. Vandaag zijn Helmut en Marianne samen met hun vriend Ger teruggekomen van Fortuna. Daar kan men speciale gezondheidsbaden nemen, iets waar voorral Duitsers helemaal in geloven dat dat werkt. Oké, ieder zij eigen mening daarover. Het was in ieder geval hartstikke leuk dat ze vandaag weer terug waren van een week baden. Nu hoeven ze (denk ik) de eerste week niet meer in bad.

Op bezoek bij Julie en Peter (Peet)

Julie en Peet hebben een nieuwe caravan en jeep gekocht en hun oude vertrouwde supergrote Hymer verkocht. Dit omdat ze met die extra grote Camper niet overal uit de voeten konden. Nu kunnen ze de caravan hier laten staan, en met de jeep (waarvan op het dak een slaapcabine is gebouwd) naar Marokko gaan. En dergelijke tochten ondernemen ze nu met als thuisbases deze camping. En vandaag mochten we de caravan komen inwijden. Natuurlijk mocht Marrón mee, want deze twee Engelsen zijn werkelijk hartstikke gecharmeerd van onze Marrón en hij van hun. Op de foto's. links het interieur van hun camper, en rechts zitten we in de voortent.

Onze buren zijn er weer.

Nu is alles (bijna) compleet. Bob en Connie die al vele malen op dezelfde camping hebben gestaan als wij, staan zoals vanouds weer naast ons. Over het weer durf ik het niet meer te hebben. Wat ik wel wil laten weten is dat het Nederlandse weerbericht wat betreft deze streek er helemaal langs zit. Maar dat zien jullie wel aan de foto's bij dit bericht. In ieder geval zijn de beide blij dat ze hier nu in het zonnige zuiden zijn beland. Vandaag en morgen op hun gemak de voortent er aan zetten, en klaar zijn ze. Laat dat maar aan die twee (oudjes) over. Ze moeten wel alles opnieuw uitvogelen omdat ze een andere caravan hebben aangeschaft waar alles weer anders werkt. Zelfs de voortent opzetten zal wel weer een probleem geven daar er geen gebruiks of handleiding bijgeleverd is.

Een lekker rustige dag

Vandaag nemen we er ons gemak van. Niets moet, geen afspraken, geen bezoek, geen boodschappen, gewoon niets dan lekker buiten in het zonnetje luieren. Rieny is weer aan een nieuw boek begonnen, en is daar helemaal in verzonken. Terwijl ze leest luistert ze naar klassieke muziek. Dat doet ze graag. Vandaag is het marktdag in Vera, en daar zijn heel veel campinggasten naar toe. Dus de rust is geweldig, en daar maken we heerlijk gebruik van door buiten te luieren. Verkijk je bij de foto niet op de lucht, maar ik moest de foto tegen de zon in maken, en dan is het resultaat nooit zo mooi.

BBQ dag

Ja, ik schreef het gisteren al. Vandaag hadden we BBQ dag met de buren. Dat doen we al zolang als we elkaar kennen. En over een paar weken draaien we het om, dan mag ik een 4 persoons maaltijd in elkaar brouwen en gaan we daar ook weer met z'n vieren van genieten. Jullie zien wel dat wij onze dagen hier wel doorkomen. Het weer. Ongelooflijk maar waar, het was vanmiddag 25 graden in de schaduw en windstil. Marianne had weer eens haar ware kookkunsten laten zien door een heerlijke aardappelsalade te maken. En een toetje, ik weet niet meer waarvan, maar wel dat het verrukkelijk was. Al met al een geslaagde dag. En je kunt aan de foto's zien dat het inderdaad erg warm was en dat we een stralende blauwe lucht hadden.

Weer om jaloers op te zijn.

Het is haast niet te geloven. Vandaag is het buiten in de schaduw 23 graden. En dat midden in de winter. Dat is dus een ideale dag om terrasjes te pikken. Rieny had vandaag geen zin en ik ben met een paar Noorse kennissen naar het dorp gegaan om op een terrasje in de zon echte Spaanse koffie te gaan drinken. Iedereen loopt weer in korte broek en T Shirt over de camping. De tevredenheid straalt van de gezichten af. Rieny had zo'n spannend boek, dat moest eerst uit. Al met al, het gaat hier uitstekend met ons allen. De foto's behoeven neem ik aan geen verdere uitleg. Het weer voor de komende dagen is uitstekend volgens het plaatselijke weerbericht. Daar hoeven we ons dus ook geen zorgen om te maken. Daarom hebben we besloten om Donderdag een BBQ te gaan houden. Dit samen met onze buren. Dit doen we ieder jaar een keer. Zij maken iets en wij maken iets. Zo zijn de kosten gespreid en hebben we een gezellige middag voor de boeg. Wat wij moeten maken weten we nog niet, dat wordt vanmiddag pas besloten. Maar het vooruitzicht alleen is al plezierig. Dat beetje kokkerellen dat hoort erbij en is op zichzelf al leuk om te doen.

En nu is er weer Brandy

De koptekst zegt het al, er is weer Kerstbrandy in de aanbieding. Samen met onze buurman (Helmut) hebben we alles wat Lidl had ingekocht opgekocht. Wij maar 3 flessen, en de buurman de rest. Die heeft heel veel vrienden die hij ieder jaar trakteert met zo'n overheerlijk fles Brandy. Rieny en ik drinken hem puur en kunnen er echt van genieten. In de koffie doen we goedkope Brandy, dat zou zonde zijn van zo'n lekkere en 10 jaar oude drank. De foto's laten zien wat het verschil in weer is tussen Nederland en dit deel van Spanje. Echt vandaag gemaakt.

De weg naar de zon.

Nog nooit was de natuur zo duidelijk als vandaag om ons de (snel) weg naar de zon te wijzen. Ik heb ook nog nooit zo'n duidelijk en mooi wolkendek gezien. Velen hier op de camping hebben hier vandaag foto's van gemaakt. Het was ook zo'n uniek verschijnsel. Te mooi om voorbij te laten gaan zonder het te fotograferen. Volgens de Spanjaarden hebben we morgen gegarandeerd een hele mooie dag. We zullen wel zien. Vandaag was het ook prachtig weer.

Waar blijft de zon?

En wij maar wachten op de zon. Aan de foto's kun je zien dat het hier zwaar bewolkt is, maar dat is al 3 dagen zo. De eerste regendruppels moeten er nog uitkomen, en dat gebeurt niet. Het is buiten gewoon 20 graden en windstil. Maar we willen toch wel graag weer in de zon zitten. Volgens de voorspelling van hier moeten we nog 3 dagen wachten, en dan komt de zon weer. De camping is nog steeds niet vol. Maar volgens de directie is vanaf half December alles volgeboekt. En nu maar afwachten of ze gelijk hebben. De vochtigheidsgraad is nu ideaal voor me, maar 71%, en dat voel ik meteen. Rieny heeft weer een stel nieuwe boeken, dus die kan ook weer vooruit.

'N dagje er tussen uit

Vandaag hadden we zo'n zin om eens te gaan toeren, en dat hebben we dan ook maar gedaan. Het weer werd met de minuut mooier en de omgeving ook. Marrón was helemaal in zijn nopjes evenals Rieny want die kon weer eens echte Spaanse koffie drinken. We hebben tostadas en tappas gegeten in een barretje. Zodoende hebben we "thuis"nog maar weinig te doen wat betreft eten klaarmaken. Zo'n dagje is voor herhaling vatbaar. Maar het is voor Rieny erg moeilijk om een dag haar reader niet te gebruiken. Ieder zijn meug hé. Als je maar ergens van geniet. De boekenserie in huis (Camper) is inmiddels uitgebreid naar exact 3690 boeken. Dus voorlopig valt er nog heel wat te lezen.

Nieuwe (oude-bekende-vrienden) buren

Vandaag zijn dan Helmuth en Marianne aangekomen. Marrón was niet te houden. Hij zag hun camper al van verre aankomen en begon te blaffen en hevig aan zijn riem te trekken. En eindelijk toen hun Camper stilstond kon de begroeting beginnen. We hebben nog nooit zo een blije hond gezien. Hij was door het dolle heen. Maar na de nodige koekjes en aanhalingen mochten wij deze mensen toch ook begroeten. We zijn meteen begonnen om het nodige Duitse bier naar binnen te werken. Ze hebben van Duitsland tot hier constant (3 dagen) door de regen gereden. En net voor ze Andalucia binnenreden begon de zon te schijnen. Hier heeft het nog steeds niet geregend. (Gerard, bedankt voor de foto's) Maar overal in Europa schijnt het te hozen. Hier blijft het volgens de voorspellingen nog lang goed mooi weer. Jammer voor jullie hé.

Op de koffie bij Corrie en Fred

Vandaag na de grote wekelijkse boodschappen zijn we bij Corrie en Fred op de koffie gegaan. Ze hadden het al zo dikwijls gevraagd, en nu is het er toch van gekomen. Zelfs Marrón had het er naar zijn zin. Dit is dan ook een van zijn vaste stekkies waar hij iedere morgen een koekje krijgt als ik een rondje over de camping maak. In de winkels was het een drukte van belang. Je kon zoals ze dat in Holland zeggen over de koppen lopen. Ook kwam er vandaag een bericht binnen dat Julien en Geotgette vandaag in België zijn vertrokken en hopen over twee weken hier te zijn. Zouden die een camper a la Flintstones hebben? We wachten maar af. Het weer is hier nu geweldig. Windstil en een lucht, zo mooi strak blauw, gewoon geweldig.

Leegstand

Ik begin commentaar te krijgen dat ik zo weinig op dit blog schrijf. Maar als u nu naar de bijgaande foto's kijkt ziet u dat de camping pas voor eenderde is gevuld, en dat is erg weinig voor de tijd van het jaar. Misschien heeft iedereen thuis het weerbericht in de gaten gehouden en gezien dat de temperaturen goed zijn, maar er waait hier iedere dag een hele harde wind en dat is niet prettig. Volgens het plaatselijk weerbericht zou die wind na morgen moeten gaan liggen, maar ik moet het eerst nog meemaken. Tot op heden hebben we nog niets meegemaakt dat het schrijven hier vermeldenswaardig is. Een kapotte band van de fiets was het enige sensationele dat ons overkomen is. Dus daar moeten jullie het even mee doen. Ik hoop dat er spoedig meer overwinteraars komen, dat brengt meteen meer sfeer op de camping. En over die mooie lucht hier, daar hoef ik jullie niet meer op te attenderen geloof ik. Dat zie je zelf wel. Er is hier sinds we aangekomen zijn nog geen druppeltje regen gevallen, dat is voor ons heerlijk, maar voor de boeren hier minder leuk. En dat vooral omdat deze streek eigenlijk een heel groot tuinbouwgebied is waar water hard nodig is.

We zijn gesetteld

Na een overvloed aan zweet te hebben geloosd zijn we nu klaar met bouwen en inrichten. Het heeft dit jaar enorm veel kruim gekost wat betreft mijn uithoudingsvermogen. Maar we denken nu dat wij (als niet dokters) weten waar we daar de oorzaak van moeten zoeken. Dat is een ingewikkeld verhaal en voor dit blog eigenlijk niet van toepassing. Wij zijn nu klaar en kunnen nu gaan genieten van alles wat deze camping en streek ons te bieden heeft. Rieny heeft het ontzettend druk met lezen. Dagelijks worden ons door Sjil (dat zegt jullie niets) nieuwe boeken gestuurd. Wat een verwenning hé. En onze Marrón houdt de camping in de gaten of er bij de nieuwkomers mensen zijn waarvan hij weet dat hij altijd koekjes of iets anders kreeg. Hij mist nu al Ingetraud, dat was altijd zijn grote vriendin. Helaas kan zij dit jaar niet komen daar haar man een hersenbloeding heeft gehad en nog volop aan het revalideren is. De bijgevoegde foto's: Linksboven de camper helemaal compleet. Rechtsboven onze 3 tenten bij elkaar. En hieronder een filmpje van het geheel, genomen met een erg bibberende hand, maar je kan zien waar we mee bezig zijn (geweest).

Het begin is er

Ondanks dat ik totaal geen fut en of energie heb, zijn we toch maar begonnen met de vloer te leggen. Morgen krijgen we namelijk hulp om de tenten (3) op te zetten, en dan moet de vloer er natuurlijk al liggen. Dat allemaal bij een gemiddelde temperatuur van zo'n 25 graden in de schaduw. Het zweet guts dan ook over je lijf heen. Maar de eerste stap is gedaan en vanavond als het wat afgekoeld is zetten we nog het eerste (fiets) tentje op. Morgen zien we wel weer verder. Linksboven zie je een mooie strakke vloer met daarboven de welbekende Spaanse blauwe lucht, en rechtsboven zie je dat Marrón zich niet meer in het zand kan vuilmaken. Dat scheelt ook weer een hoop werk.

Een verhaal zonder foto's

Dat gebeurt niet gauw hé dat ik geen foto's plaats. Maar we hebben nog steeds niets meegemaakt dat de moeite van het fotograferen waard is. Wat wel nieuw is, dat is mijn gezondheid. Ik dacht in Holland, dat kan ik allemaal nog wel aan, maar niets is minder waar. Ik kan gewoon niets meer. De kleinste of geringste inspanning is al teveel en jaagt je polsslag ver over de honderd heen met als gevolg dat alles draaierig wordt en ik moet gaan zitten of liggen. Meestal zakt dat wel naar een a twee uren, maar hier heb ik meer dan een dag nodig om die polsslag weer normaal te krijgen. Dat is Kl...te. Nu moet ik bijna alles aan Rieny overlaten en dat is voor haar ook geen pretje alhoewel ze het met liefde en plezier allemaal doet. Die is gewoon niet moe te krijgen. Maar ook Rieny heeft tegenwoordig beperkingen. Ze mag onder geen enkele voorwaarden in de zon werken of zitten. Zelfs onder een parasol buiten een boek lezen zou i.v.m. de UV straling weer nieuwe huidkanker kunnen opwekken. Daarom moest ik van de Oncoloog een foto van haar rug maken (omdat ze die zelf niet kan zien) en regelmatig een nieuwe en die dan met elkaar vergelijken om te kijken of er ergens een plekje is bijgekomen dat er eerst niet was. Zo hebben we allemaal wat. Volgende keer hoop ik prettiger nieuws te hebben om over te schrijven, maar ook dit hoort erbij. Tot de volgende mededeling.

De reis zit er op

Lieve lezers. Ja, de reis zit er op en helemaal zonder trammelant. Onderweg waren alle pompstations open. Maar om het zekere voor het onzekere hebben we in het begin (op advies van de A.N.W.B.) bij iedere pomp die we tegenkwamen getankt om onze eigen tank zo vol mogelijk te houden. Dat hebben we 5 keer gedaan. Dus ongeveer om de 30 kilometer een klein beetje getankt. Toen had ik er genoeg van en durfde ik wel een pomp over te gaan slaan. Na dat gedaan te hebben, hebben we de volgende keer gewoon toen de tank onder de driekwart kwam pas getankt. Wel alle pompstations die we voorbij reden in de gaten gehouden, maar ze waren echt allemaal open. Nu staan we op ons plekje waarvan het straatje nog helemaal leeg is. Maar dat zal echt niet lang duren. We gaan nu 2 dagen rusten en lekker niets doen. Daarna gaan we net zoals vorig jaar weer van alles aanleggen. Zelfs een aparte tent voor de fietsen zodat die als het regent lekker droog blijven. Vandaag is het redelijk zwaar bewolkt en de temperatuur is 24 graden en windstil. De foto's die je hier ziet: linksboven Tanken aan een bijna leeg pompstation aan de tolweg en als je goed kijkt zie je naast de bestuurdersplaats een nieuwe kaartlezer die perfect de weg kent, en rechtsboven zie je dat we weer op ons nu nog lege stekkie staan. Meer foto's wou ik niet maken. De rit is ieder jaar hetzelfde en alles wat onderweg leuk is om te laten zien is al eens op dit blog geweest.

Eindelijk helemaal klaar.

Alleen nog een zeil over de fietsen, de hond in de camper, de camera inpakken, de broodjes opbergen, een grote plaat met schuine lichtgevende rode strepen achter op de fietsendrager plaatsen, het navigatiesysteem plaatsen, laptops opbergen op een veilige plaats in de camper, ons huis poetsen en stofzuigen, het huidige bed verschonen, planten water geven, brief op de tafel klaarleggen met noodinstructies voor de sleuteldragers. En dan morgenvroeg: overal waar het enigzins kan de stroom af halen, water afsluiten, containers klaarzetten, alle deuren controleren, centrale verwarming op winterstand zetten, schuurverwarming op laagste stand zetten, handjes schudden met de buren, starten, en dan maar hopen dat er in Frankrijk genoeg diesel langs de tolwegen verkrijgbaar is. Voorlopig is dit tot we in Spanje aangekomen zijn de laatste mededeling. Vandaag zijn we telefonisch nog normaal bereikbaar, daarna alleen in noodgevallen 0654712790 Tot de volgende keer.

Nog even de route goed bekijken en dan...

Ja, en dan zijn we van plan om woensdag a.s. aan te rijden. Marrón vind het maar niets. Hij is met geen smoes de camper in te krijgen, maar dat zal ongetwijfeld binnenkort wel weer veranderen. We gaan er van uit dat vanaf Woensdag op de tolwegen weer normaal getankt kan worden. Vandaar dat we dus zo lang gewacht hebben met vertrekken. We kijken nu echt uit naar de zon en de fijne sfeer die ons daar weer te wachten staat. Diverse bekenden van ons zijn reeds aanwezig, en van andere weten we dat ze ook deze maand nog vertrekken naar Palomares.

Wat zouden we al graag vertrokken zijn.

Zoals de kop van dit artikel al zegt, zouden we al graag vertrekken. Maar vanwege de Franse stakingen en de daarbij behorende brandstof tekorten durven we nog even niet te vertrekken. We hopen dat die ellendige stakingen in Frankrijk gauw over zijn en dat de pompstations weer normaal kunnen werken, anders moeten we blijven wachten. En dat is erg jammer want als je op de kaart van Andalucia kijkt zie je dat het daar nog steeds geweldig weer is. En daar wilden we toch nog wel een graantje of een paar stralen van meepikken. We wachten maar af, anders kunnen we toch niets. En dan onze buren. Die zijn o zo blij dat we weer voor een half jaar opkrassen, of misschien wel niet, dat ze ons vanavond een dineetje aanboden. En zoals gewoonlijk een heel lux vegetarisch dineetje. Smullen maar weer. Dan word je wel even met je neus op de feiten gedrukt en merk je wat je hier achterlaat. Maar mijn gezondheid (waar we vooral voor gaan) heeft toch ook wat in de pap te brengen, dus we zijn niet te vermurwen en reizen zeer binnenkort toch maar af naar Palomares Bajo. De foto linksonder toont het voorgerechtje, dat allen al een klein wondertje was. Onze buren weten van dit webblog en staan niet graag op internet. Dat heb je te respecteren, dus een tafel zonder gasten is het resultaat. Op naar de Spaanse gerechten met een vleugje Holland er in. Dat kun je stiekem en onbewust toch niet voorkomen. Het smaakt toch wel allemaal even lekker.